Nowe zawody
Szybki postęp cywilizacyjny i technologiczny powoduje pojawianie się nowych zawodów na rynku pracy. Nierzadko polega to wyłącznie na przekształceniu nazwy lub nadaniu nazwy anglojęzycznej, co może wpływać na pewien stopień dezorientacji odnośnie zakresu obowiązków oraz stawianych wymagań. Czasem zmiana dotyczy rozszerzenia oferty lub rozszerzenia możliwości zatrudnienia, np. przyzwolenie na wykonywanie zawodu przez kobiety, jak to ma miejsce w przypadku pracy pilota samolotu.
Dla osoby, która zastanawia się nad wyborem ścieżki kariery zawodowej niezwykle ważne jest posiadanie wiedzy o nowych profesjach i możliwościach zatrudnienia, dlatego przedstawię poniżej krótką charakterystykę wybranych – stosunkowo nowych zawodów.
Akustyk biur – zatrudniona na tym stanowisku osoba zajmuje się tworzeniem i wyposażeniem komfortowego i akustycznego biura (np. call center i sal konferencyjnych), przy maksymalnym zmniejszaniu wydatków na inwestycję.
Na tym stanowisku ważna jest wiedza na temat czynników akustycznych wpływających na komfort pracy w biurze, umiejętność zmniejszenia kosztów tworzenia i działania biura, wiedza o tym, jak dźwięk wpływa na funkcjonowanie pracownika i biura oraz umiejętność szacowania ekonomicznych wyborów najmowanej przestrzeni. Ważna jest również znajomość potrzebnych parametrów budowlanych oraz wiedza na temat systemów nagłośnienia w budynkach biurowych w kontekście bezpieczeństwa i użyteczności.
Akustyk biur zajmuje się aranżacją akustyczną biura w celu zmaksymalizowania wydajności pracowników (dokonuje takiej aranżacji biura, aby pracownicy nie przeszkadzali sobie nawzajem). Może to się wiązać ze stosowaniem materiałów dźwiękochłonnych (np. sufity podwieszane, panele ścienne, ekrany międzystanowiskowe).
W wykonywaniu tej profesji wymagane jest wykształcenie wyższe techniczne (np. architektura, fizyka).
Audytor energetyczny – osoba dokonująca charakterystyki energetycznej budynków i oceniająca jej stan pod względem aktualnych wymogów i przepisów. Wydaje certyfikat energetyczny budynku, który w dużym stopniu wpływa na wartość danego budynku czy mieszkania.
Od roku 2009 na mocy znowelizowanego prawa budowlanego, każdy budynek oddawany do użytkowania, sprzedaży lub wynajmu musi posiadać certyfikat energetyczny, który określa klasę zapotrzebowania energetycznego budynku.
Aby zostać audytorem należy posiadać dyplom studiów magisterskich na kierunku technicznym oraz ukończyć kurs lub studia podyplomowe, składające się z minimum 50 godzin zajęć (teoretycznych i praktycznych) dotyczących podstaw prawnych certyfikacji, praktycznego certyfikowania budynku oraz opracowywania dla niego świadectwa (wg Rozporządzenia Ministerstwa Budownictwa).
Szkolenia dla osób starających się o nadanie uprawnień do wydawania świadectw energetycznych budynków przeprowadzane są na ich własny koszt.
Barista – specjalista od wszystkich rodzajów i wszelkich sposobów parzenia kawy, „znawca kawy”. Zajmuje się selekcją, przestrzega zasad właściwego dla danego gatunku kawy parzenia oraz podaje kawę. Zna również wszystkie gatunki mleka; przygotowuje także kawy artystyczne (warstwowe). Zajmuje się całym procesem przygotowywania kawy począwszy od odpowiedniego dobrania mieszanki ziaren poprzez odpowiednie ich zmielenie, czas parzenia, stopień ubicia, po odpowiednią temperaturę i ciśnienie wody w ekspresie.
Organizacja Speciality Coffee Association of Europe (SCAE) jest organizatorem Mistrzostw Polski Baristów oraz World Barista Championship, które są największymi i najbardziej prestiżowymi wydarzeniami w branży kawowej.
Kursy dla baristów organizowane są przez różne placówki szkoleniowe i obejmują m.in. zagadnienia dotyczące kultury picia kawy, techniki przygotowywania kawy, metody parzenia kawy, użytkowania i konserwacji sprzętu.
Brand Manager – „opiekun marki”, menedżer marki; osoba zarządzająca projektami i procesami dotyczącymi danej marki produktu. Stoi na czele zespołu lub zespołów odpowiedzialnych za powodzenie rynkowe powierzonego "podmiotu" (produktu). Zakres obowiązków brand managera zależy od produktu, którym się zajmuje.
Osoba ta przeprowadza wszelkie działania związane z wprowadzeniem danego produktu na rynek. Dopasowuje cenę, organizuje i koordynuje kampanię reklamową, przeprowadza akcje promocyjne, opracowuje całą strategię wprowadzania marki na rynek i sposobów jej dystrybucji.
Ponadto przeprowadza analizy rynkowe i tworzy różnego rodzaju raporty ze zrealizowanych przedsięwzięć. Zajmuje się również istniejącymi już na rynku markami – chodzi wówczas o utrwalenie bądź poprawę ich pozycji.
W zawodzie tym konieczne są cechy przywódcze, opanowanie, umiejętność współpracy i sprawnej organizacji czasu. W przypadku pracy w dużych firmach preferowane jest wyższe wykształcenie na kierunku menedżerskim i przynajmniej kilkuletnie doświadczenie zawodowe.
Broker informacji – infobroker, osoba zbierająca informacje na potrzeby firmy czy instytucji, zgodnie z jej wytycznymi. Pracuje z każdym źródłem informacji – począwszy od Internetu, telewizji, archiwów, poprzez banki danych, książki, czasopisma. Broker informacji analizuje dziesiątki dokumentów w poszukiwaniu tego, czego dotyczy otrzymane przez niego zlecenie. Tworzy raporty, analizy, zestawienia. Może także prowadzić szkolenia w zakresie wyszukiwania i opracowywania informacji.
Jest to profesja wymagająca ogromnej cierpliwości i predyspozycji do pracy z danymi, ponadto systematyczności i dokładności.
Może przydać się specjalistyczne wykształcenie, a przede wszystkim umiejętność tworzenia baz danych i posługiwania się nimi.
Aby efektywnie pracować jako broker, należy mieć także dostęp do komercyjnych baz danych. Profesja ta jest wolnym zawodem, choć coraz częściej zdarza się, że duże firmy zatrudniają brokerów na etacie.
Coach – osoba pomagająca klientowi w osiąganiu „wyżyn możliwości” w życiu (life coach), karierze (career coach), biznesie (business coach – dla menedżerów średniego szczebla), organizacji (executive coach – dla najwyższej kadry kierowniczej), sporcie (sport coach).
Jej głównym zadaniem jest odkrycie potencjału człowieka przez umiejętne zadawanie pytań i pomoc w odnalezieniu odpowiedzi, rozwiązań. Warto zaznaczyć, że coach to nie to samo co trener. Jego zadaniem nie jest szkolenie, dawanie wskazówek czy przekazywanie wiedzy, lecz pomoc w osiągnięciu zaplanowanych celów czy sformułowaniu celów poprzez maksymalne zaktywizowanie potencjału, „wydobycie wiedzy w samym sobie”
oraz wzbudzenie motywacji do działania.
Trener daje wskazówki, rady, coach natomiast stoi na stanowisku, że każdy posiada w sobie odpowiednie zasoby, aby rozwiązać wszelkie problemy – trzeba tylko do tych zasobów dotrzeć. Coach nie uczy (tak jak trener), tylko inspiruje.
Międzynarodowa Federacja Coachingu (ICF) określiła standardy dotyczące kształcenia w tym zawodzie na różnych poziomach zaawansowania. Aby zostać profesjonalnym coachem, należy ukończyć szkolenie (najlepiej w szkole posiadającej akredytację ICF).
Coolhunter – „łowca trendów”, osoba zajmująca się głównie obserwowaniem trendów panujących w danej grupie społecznej.
Coolhunter jest jednym z ogniw "łańcucha badań" marketingowych. Jego praca polega na obserwowaniu zachowań i zwyczajów młodych ludzi w klubach, na różnego rodzaju imprezach i koncertach - w celu wyławiania trendów modnego stylu życia. Jakie nosi się buty, fryzury, co zamawia się do picia oraz jakich nowych słów używa się w rozmowach? Te informacje są przekazywane specjalistom od marketingu, którzy wykorzystują je przy tworzeniu nowych marek.
Coolhunterzy pracują m.in. dla firm odzieżowych, obuwniczych, kosmetycznych. Obecnie w Polsce na pracę w tej profesji mogą liczyć głównie ludzie młodzi i to przede wszystkim w Warszawie.
Coolhunting to wbrew pozorom zawód dla specjalnej grupy ludzi, którzy charakteryzują się między innymi łatwością nawiązywania kontaktów i odpowiednim stylem. To profesja przede wszystkim dla osób potrafiących przeniknąć do danej grupy, poznać jej zwyczaje i upodobania oraz zdobyć w niej popularność i uznanie.
Aby zyskać miano coolhuntera – poza odpowiednimi cechami charakteru – należy odpowiednio się prezentować tzn. dobrze się ubierać, dbać o siebie, bywać w różnych miejscach – pubach, dyskotekach, kawiarniach oraz mieć szerokie zainteresowania. Trzeba również – co oczywiste – znać się na modzie oraz na nowych trendach.
Copywriter – osoba pisząca teksty do reklam radiowych, prasowych i telewizyjnych (pisze tzw. „slogany reklamowe”). Uczestniczy w całym procesie tworzenia reklamy począwszy od ustalenia treści graficznego motywu ogłoszenia czy ulotki, poprzez tworzenie tekstów reklamowych, scenariuszy filmów reklamowych, spotów radiowych, dopasowywanie muzyki do reklam.
Copywriter współpracuje przy tworzeniu reklamy z całym zespołem, m.in. z grafikiem, dyrektorem kreatywnym. W tej profesji ważna jest zatem umiejętność współpracy z innymi, ale też umiejętność samodzielnej organizacji pracy.
Praca copywritera to przede wszystkim praca wymagająca ogromnych pokładów kreatywności, nie przypisana do konkretnego schematu, lecz bazująca na wizji, pomyśle, koncepcji, mająca swój początek zwykle na czystej kartce papieru.
Nie jest tu wymagane konkretne wykształcenie, ale zwykle wiedza z zakresu reklamy czy marketingu jest bardzo przydatna i ułatwia tego typu pracę. Jest to profesja bazująca przede wszystkim na możliwościach, umiejętnościach, talencie. Nie da się jej „wyuczyć” oraz wykonywać w sposób rutynowy czy schematyczny.
Doradca finansowy – to stosunkowo młoda profesja w naszym kraju. Doradca finansowy zajmuje się dopasowywaniem oferty banków (kredyty, fundusze inwestycyjne, lokaty, itp.) do potrzeb klienta po wcześniejszym ich zbadaniu. W tym zawodzie wskazane jest wykształcenie ekonomiczne, jednak nie jest ono niezbędne.
Aby wykonywać ten zawód należy posiadać wykształcenie wyższe, najlepiej z zakresu bankowości i finansów, ekonomii. Liczy się tu na bieżąco aktualizowana wiedza dotycząca bankowości, finansów, notowań na giełdzie (w przypadku funduszy, które są obecne na giełdzie), a także podatkach czy prawie spadkowym.
W zależności od specyfiki miejsca doradztwo finansowe może wiązać się z zawężeniem ścieżki specjalizacji (np. doradca kredytowy, doradca podatkowy). Ważne są także predyspozycje interpersonalne, dotyczące nawiązywania kontaktu z ludźmi, udzielania porad i wskazówek, radzenia sobie w sytuacjach trudnych (wymagający klienci).
Doradca ds. żywienia – osoba dopasowująca i przygotowująca dla klienta odpowiednią dietę oraz dodatkowe zalecenia (np. ruch, gimnastykę) zależnie od dokonanej wcześniej diagnozy: pomiaru ilości tkanki tłuszczowej i mięśni w organizmie, poznania stylu i trybu życia, stanu zdrowia, upodobań kulinarnych, wcześniejszych doświadczeń z dietą, itd.
Do wykonywania tego zawodu uprawnia m.in. ukończenie dietetyki. Dietetykę można studiować na uniwersytetach przyrodniczych, niektórych akademiach medycznych.
Wśród cech charakteru, niezbędnych w tym zawodzie wymienić należy przede wszystkim otwartość, komunikatywność, umiejętność współpracy z ludźmi, empatię, tolerancyjność, cierpliwość.
Ponieważ zadaniem doradcy ds. żywienia jest wspomaganie procesu leczenia za pomocą doboru określonego rodzaju diety - osoba pracująca na tym stanowisku powinna także bardzo dobrze radzić sobie we współpracy z innymi specjalistami, np. lekarzami czy rehabilitantami.
Fundraiser – inaczej specjalista ds. pozyskiwania funduszy dla organizacji pozarządowych; osoba pozyskująca pieniądze od osób indywidualnych, firm, instytucji rządowych i samorządowych.
Aby zostać fundraiserem należy ukończyć szkolenie prowadzone przez Polskie Stowarzyszenie Fundraisingu. Obejmuje ono zagadnienia dotyczące określania grupy docelowej, metod dotarcia do grupy, wyboru narzędzi, przygotowania planu działania. Podporządkowane jest 5 podstawowym zasadom, na którym oparty jest Kodeks Etyczny Fundraisingu: zasadzie uczciwości, szacunku, konsekwencji, empatii, przejrzystości.
Do wykonywania tej profesji niezbędne są ponadto takie cechy jak: otwartość, umiejętność nawiązywania kontaktów, umiejętność efektywnej i sprawnej komunikacji, wytrwałość, systematyczność, umiejętność argumentowania i przekonywania.
Groomer – inaczej „psi fryzjer” lub też po prostu specjalista od pielęgnacji zwierząt, zwłaszcza rasowych (przede wszystkim strzyżenie, ale też kąpiel, suszenie, podstawowe zabiegi pielęgnacyjne, czesanie).
Jest to profesja stosunkowo młoda w Polsce, zarezerwowana dla prawdziwych pasjonatów zwierząt rasowych.
Aby zostać groomerem należy ukończyć kurs, najlepiej taki, który kończy się uzyskaniem certyfikatu MGC (Master Groomer Certificate) i jest honorowany również za granicą. Kurs ten trwa 12 tygodni.
Hipoterapeuta – terapeuta, który prowadzi rehabilitację różnych schorzeń z udziałem koni. Może np. pracować z dziećmi z porażeniem mózgowym umożliwiając im jazdę czy wykonywanie ćwiczeń na koniach.
W tym zawodzie bardzo ważna jest dobra kondycja organizmu i stan zdrowia: praca odbywa się na świeżym powietrzu w różnych warunkach pogodowych. Warunkiem jej wykonywania jest również umiejętność jazdy konnej i zamiłowanie do tych zwierząt. Zawód ten wymaga wrażliwości i empatii, ale także stanowczości.
Aby go wykonywać, niezbędne jest ukończenie szkolenia, do którego potrzebne jest minimum wykształcenie średnie.
Kurs na hipoterapeutę poprzedza egzamin z jeździectwa, podczas kursu odbywają się wykłady z medycyny, hipologii, rehabilitacji, psychologii, pedagogiki i hipoterapii. Po egzaminach z tych przedmiotów odbywają się praktyki na terenie wyznaczonych ośrodków. Szkolenie kończy ustny egzamin, który daje tytuł instruktora rekreacji ruchowej ze specjalnością hipoterapia.
Key account manager – kierownik ds. kluczowych klientów (KAM); podobnie jak w przypadku brand managera stanowisko związane z zarządzaniem procesami i projektami (jednak również ludźmi w przypadku branży FMCG – dóbr szybkozbywalnych oraz branży ubezpieczeniowej, gdzie KAM koordynuje pracę przedstawicieli handlowych i sprzedawców).
Osoba ta sprawuje opiekę nad klientami korporacyjnymi, poprzez doradzanie im, negocjacje, sprzedaż produktów czy usług. Dokonuje także analizy rynkowej branży, konsumentów, konkurencji, opracowuje raporty marketingowe i cenowe, akcje promocyjne, przygotowuje umowy. Spędza minimum 10 godzin tygodniowo u istniejących lub potencjalnych klientów.
Aby ubiegać się o to stanowisko należy posiadać przynajmniej 2 letnie doświadczenie w pracy przedstawiciela handlowego czy specjalisty ds. promocji i marketingu.
Wymagane jest wykształcenie wyższe (przede wszystkim ekonomiczne, ale w przypadku innych branż – np. techniczne), dobra znajomość języka angielskiego, bardzo dobra prezencja, odporność na stres, dyspozycyjność, umiejętności negocjacyjne.
Konsultantka ślubna – tak zwana wedding planner, jest osobą odpowiedzialną za wszelkie przygotowania do ślubu i wesela.
W związku z rosnącym zapotrzebowaniem na tego typu profesję zaczynają powstawać kursy szkolące w tym zakresie.
Konsultantka ślubna powinna posiadać wiedzę dotyczącą obsługi klienta, w tym radzenia sobie w trudnych, emocjonujących sytuacjach, opieki nad klientem w trakcie przygotowań do ślubu i wesela, formalności ślubnych, aranżacji i dekoracji miejsca, tradycji ślubnych oraz szerokie rozeznanie w branży ślubnej. Jest bowiem odpowiedzialna za załatwianie wszelkich spraw, począwszy od pomagania w wyborze sukni ślubnej, skończywszy na pomaganiu w wyborze koloru zaproszeń czy wystroju kościoła.
Do wykonywania tej profesji przydatne są takie cechy charakteru jak przede wszystkim umiejętność współpracy z ludźmi, efektywna komunikacja, umiejętność negocjacji, umiejętność radzenia sobie w sytuacjach stresowych, cierpliwość oraz tolerancja.
Mechatronik – specjalista w zakresie wytwarzania urządzeń stanowiących kombinację mechaniki precyzyjnej, elektroniki, automatyki i robotyki oraz informatyki. Jest to zawód dla osób posiadających zainteresowania techniczne, przed wszystkim z zakresu projektowania, konstruowania i budowania maszyn i urządzeń.
To zawód dla osób zainteresowanych robotyką, sztuczną inteligencją, mikrourządzeniami, robotami sterowanymi numerycznie.
Mechatronik znajdzie zatrudnienie w przemyśle elektromaszynowym, elektronicznym, motoryzacyjnym, lotniczym. Może tam mieć do czynienia z układami sterowania pojazdami, zaawansowanym technologicznie sprzętem gospodarstwa domowego, aparaturą medyczną. Może zajmować się m.in. wdrażaniem i nadzorem eksploatacji zautomatyzowanych i zrobotyzowanych procesów przemysłowych, pracować w serwisach dużych firm technicznych.
Aby zostać inżynierem w tym zawodzie, a tym samym uzyskać wyższe wykształcenie, należy podjąć studia na uczelni technicznej na kierunku mechatronika.
Mediator sądowy – osoba nie zaangażowana w konflikt, która za pomocą określonych procedur mediacyjnych pomaga stronom dojść do porozumienia poza salą sądową. Ugoda, która jest zawarta przed mediatorem, zostaje zatwierdzona przez sąd i wtedy ma moc ugody zawartej przed sądem.
Na mocy ustawy mediatorem może zostać osoba mająca pełną zdolność do czynności prawnych, korzystająca w pełni z praw publicznych.
Wykształcenie prawnicze nie jest tu konieczne, choć może być pomocne w przypadku mediacji z zakresu sporów gospodarczych. W przypadku konfliktów rodzinnych pożądane jest wykształcenie psychologiczne, pedagogiczne, socjologiczne czy z zakresu resocjalizacji.
Wyróżnia się kilka rodzajów mediacji, co daje możliwość wyspecjalizowania się w wąskim zakresie spraw, m.in. mediacje rodzinne, cywilne, pracownicze, gospodarcze, społeczne, karne.
Oprócz wykształcenia ważne są też cechy osobowościowe, zwłaszcza umiejętność efektywnego komunikowania się z innymi – nawiązywania i podtrzymywania kontaktu, umiejętność słuchania, umiejętność precyzyjnego wyrażania swoich myśli, umiejętność radzenia sobie w sytuacjach trudnych - konfliktowych, empatia, odporność na stres.
Aby zostać mediatorem sądowym należy mieć ukończone 26 lat oraz kurs lub studia podyplomowe w tym zakresie.
Merchandiser – reprezentant danej marki produktów w miejscu ich sprzedaży. Jego zadaniem jest dbanie o ich ekspozycję w taki sposób, aby wpływała ona na wyniki sprzedaży.
Osoba taka zatem powinna posiadać wiedzę z zakresu sprzedaży i marketingu towarów oraz umiejętność dokonywania negocjacji w zakresie godzenia interesów swojego pracodawcy z interesami właściciela danej sieci sklepów czy sklepu.
Merchandiser obejmuje swoją opieką określoną ilość sklepów w danym rejonie, które regularnie odwiedza. Kontroluje wówczas asortyment, sprawdza ilość towaru, zajmuje się zamówieniami i zwrotami, organizuje imprezy promocyjne, sporządza raporty dotyczące potrzeb i opinii klientów oraz ofert konkurencji.
Aby zostać merchandiserem wskazane jest wykształcenie z zakresu handlu, sprzedaży, marketingu. Aby ubiegać się o to stanowisko pracodawcy nierzadko za kryterium stawiają wcześniejsze posiadanie doświadczenia w sprzedaży.
Maitre d'hotel - szef hotelu, co zwykle w praktyce oznacza szef sali restauracyjnej. Osoba, która wita gości, pomaga i wskazuje im stolik, oferuje specjalności kuchni oraz dobiera trunki. Ponadto pilnuje, aby gościom niczego nie brakowało i żeby byli zadowoleni. Cały czas obserwuje klientów, jednak musi zachowywać się w sposób taktowny i dyskretny.
Musi równocześnie utrzymać dystans i pewną bliskość - dlatego aby wykonywać tą profesję należy mieć co najmniej kilkuletnie doświadczenie w pracy na sali restauracyjnej przy bezpośredniej obsłudze klienta. Ważna jest także elastyczność, umiejętność odnalezienia się w różnych sytuacjach, radzenia sobie w sytuacjach problemowych (w tym z tzw. trudnymi klientami).
Niewątpliwą zaletą tego stanowiska jest brak możliwości popadnięcia w rutynę: klienci zawsze się zmieniają, co wymusza również indywidualne podejście do każdego z nich. Maitre d’hotel pracuje w systemie zmianowym, również w święta.
Aby wykonywać ten zawód, należy posiadać minimum dyplom technika hotelarstwa. Niezbędna jest także dobra znajomość języków obcych.
Mystery Shopper/Client - „tajemniczy klient”, osoba pracująca na rzecz danej firmy, badająca poziom i jakość obsługi klienta – np. w restauracji, sklepie, hotelu.
Mystery client jest często klientem, który stawia celowo nieświadomego sytuacji pracownika w okolicznościach wymagających np. rozwiązania jakiejś sytuacji problemowej, szybkiego zareagowania czy pomocy niezadowolonemu lub np. agresywnemu klientowi. Po wykonaniu badania mystery client wypełnia odpowiedni formularz oraz dokonuje zapisu swoich spostrzeżeń oraz przesyła te informacje do swojego pracodawcy.
Do wykonywania tej profesji potrzebne są umiejętności nawiązywania kontaktu, elastycznego dopasowywania się do zmieniających się okoliczności, a także pewnego rodzaju umiejętności aktorskie – wchodzenia w rolę różnego typu klientów.
Optometrysta – osoba dokonująca pomiarów parametrów układu wzrokowego za pomocą specjalistycznych urządzeń i tablic w celu dokonania diagnozy oraz korekty jego chorób (m.in. za pomocą okularów czy soczewek kontaktowych).
Optometrysta nie musi posiadać wykształcenia medycznego. Wskazane są jednak studia związane z fizyką, następnie studia podyplomowe o kierunku optometria. Można także, co umożliwiają niektóre uczelnie, wybrać od razu specjalność optometria (często określaną również jako optyka okularowa) na kierunku fizyka.
Profesja ta wymaga zatem zainteresowań i uzdolnień technicznych, umiejętności analitycznych, dobrego zmysłu obserwacji, a ponadto dokładności, cierpliwości i systematyczności.
Payroll manager – kierownik ds. kadrowo-płacowych, menedżer ds. wynagrodzeń. Osoba zarządzająca systemem wynagrodzeń i wszelkimi sprawami, które wiążą się z płacami (zasiłki chorobowe, opiekuńcze, rodzinne, wychowawcze, pielęgnacyjne). Ponadto do jego obowiązków należy tworzenie i uaktualnianie systemu dokumentacji pracowniczej, listy płac, realizacji spraw kadrowych (urlopy, zaświadczenia, świadectwa pracy, zawieranie umów, pracownicze ubezpieczenia grupowe. Do jego zadań należy także informowanie pracowników o wszelkich zmianach w przepisach dotyczących płac, urlopów, umów. Osoba na tym stanowisku sporządza również raporty dla instytucji oraz sprawdza zgodność procedur z wymogami prawnymi.
Aby wykonywać ten zawód należy posiadać wyższe wykształcenie, najlepiej z zakresu ekonomii (finanse, rachunkowość), dodatkowo należy posiadać kilkuletnie doświadczenie na stanowiskach administracyjnych w dziale wynagrodzeń, doskonale znać prawo pracy, programy finansowo-księgowe oraz kadrowo-płacowe.
Przydatnymi w tym zawodzie cechami są odporność na stres, dokładność, sumienność, umiejętność samodzielnej organizacji pracy.
Personal shopper - osobista stylistka: jej zadaniem jest „dokonanie rewolucji” w naszej garderobie. Nadrzędnym celem tej osoby jest wykreowanie nowego wizerunku/image’u klienta. Wiąże się z tym projektowanie fryzur, dodatków zarówno dla zwykłych klientów, jak też znanych osób.
Pomocna okazuje się w tym znajomość historii sztuki, malarstwa, rzeźby czy proporcji i anatomii ciała ludzkiego. Stąd też w profesji tej preferowane jest wykształcenie artystyczne, zwłaszcza że zaczyna zmieniać ona formę z dodatkowego źródła dochodu na samodzielny zawód.
Umiejętności w tym zakresie pogłębia się biorąc udział w kursach stylizacji prowadzonych np. przez specjalistów pracujących dla przemysłu filmowego.
Niezbędna w tej profesji jest znajomość mody i prestiżowych sieci sklepów w kraju i za granicą. Osobista stylistka doradza osobom ze świata polityki i biznesu, pracuje zatem mając na uwadze zasadę dyskrecji. Najlepszym krawcom zleca szycie strojów na indywidualne zamówienia. Nadzoruje także sesje zdjęciowe i wykonywanie portretów klientów.
Programista gier komputerowych – inżynier oprogramowania zajmujący się tworzeniem gier komputerowych lub programów podobnego typu. Uczestniczy w całym procesie tworzenia gier, dokonuje modyfikacji i poprawek. Pracuje w zespole, nad którym nadzór sprawuje główny programista.
Tworzy kod używający zasobów gry, natomiast same zasoby są tworzone przez grafików, muzyków, itp – stąd też umiejętność efektywnej współpracy z innymi, skutecznej komunikacji jest tu niezbędna.
Wskazane jest także wykształcenie techniczne z branży informatycznej, bardzo dobra znajomość języków programowania (np. Java), doświadczenie w programowaniu gier. To zawód polegający na wykonywaniu pracy wymagającej dużego nakładu czasu, cierpliwości, odporności na stres i wytrwałości, a przede wszystkim innowacyjności i kreatywności. Bardzo często wiąże się także z pracą po godzinach, zwłaszcza gdy zbliża się termin wydania gry, zatem nierzadko trudno w tym zawodzie o stały i zaplanowany rozkład dnia oraz systematycznie poświęcany czas dla bliskich.
Rezydent – przedstawiciel biura podróży, reprezentujący firmę w docelowym miejscu; „łącznik” biura podróży z klientem. Inaczej określany jako pracownik biura podróży przebywający w miejscu destynacji – czyli w miejscu, do którego przybywają turyści. Jego zadaniem jest przede wszystkim opieka nad grupą oraz dbanie o wizerunek i interesy biura podróży.
Niektóre biura podróży dzielą pracę rezydenta na węższe specjalizacje: pilotów – dbających o komfort wypoczynku gości, zajmujących się przewozem z i na lotnisko, pełniących dyżury w hotelach, rozwiązujących pojawiające się problemy gości; service managerów – nadzorujących pracę pilotów oraz wypełnianie przez kontrahentów biura warunków zawartej z nim umowy; animatorów – zajmujących się prowadzeniem zajęć sportowych i kulturalnych. W tym zawodzie pomocne jest wykształcenie w zakresie turystyki.
Aby zostać rezydentem, należy ukończyć kurs. Należy także posiadać odpowiednie cechy charakteru, wśród których liczy się przede wszystkim otwartość, łatwość nawiązywania kontaktów, umiejętność występowania przed grupą, umiejętność radzenia sobie w sytuacjach problemowych, opanowanie, rozwaga. Trzeba także być osobą z pozytywnym nastawieniem, gdyż ma ono niewątpliwie również wpływ na samopoczucie klientów biura podróży.
Spokesman – rzecznik prasowy: osoba odpowiedzialna za całokształt informacji dotyczących firmy czy urzędu, która jest przekazywana do mediów. Odpowiada także za budowanie strategii firmy względem mediów. Pełni rolę informacyjno-reprezentacyjną, zarządza informacjami na temat firmy, przygotowuje oświadczenia władz firmy oraz sporządza raporty dotyczące informacji zwrotnych na jej temat, organizuje konferencje prasowe, zajmuje się udzielaniem telefonicznych odpowiedzi.
Osoba pełniąca tę funkcję musi posiadać odpowiednie cechy charakteru, m.in. umiejętność radzenia sobie w sytuacjach trudnych (bardzo ważną rolę pełni podczas momentów przełomowych czy w sytuacjach kryzysowych). Musi być także otwarta, reprezentacyjna, „medialna”, komunikatywna, musi posiadać umiejętność elastycznego dopasowywania się do sytuacji. Nadrzędną umiejętnością jest natomiast umiejętność prowadzenia rozmowy (zna odpowiedź na każde pytanie, a jeśli nie – to nie daje się w ten sposób wyprowadzić z równowagi), a także negocjacji, perswazji.
Wskazane jest wykształcenie wyższe z zakresu public relations, gdzie przekazywane są treści związane z komunikacją i przepływem informacji, a także tematyka dotycząca historii prasy, radia i telewizji czy też marketingu politycznego.
Statysta – osoba nie będąca aktorem, ale uczestnicząca w produkcji filmów, spektakli, reklam, odgrywająca proste role (towarzyszące rolom aktorów pierwszo i drugoplanowych).
Aby zostać statystą należy zapisać się do agencji statystów/aktorskiej. Agencja współpracuje ze środowiskiem filmowo-telewizyjnym i realizuje zlecenia dotyczące zapotrzebowania na określonego typu statystę/statystów.
Profesja ta często traktowana jest jako dodatkowa, wspomagająca budżet.
Wymaga otwartości, cierpliwości, umiejętności odnalezienia się w różnych, czasem zaskakujących sytuacjach.
Taksator - specjalista od szacowania wartości nieruchomości. Dokonuje wycen typowych - domów, gruntów oraz wycen nietypowych: masztów radiowych, złóż kruszyw, unikalnych maszyn, bunkrów, wraków statków, terenów pod składowiska odpadów itp. Doradza i opiniuje celowość zakupu lub zbycia nieruchomości oraz wykonuje kalkulację opłacalności danej inwestycji. Jest także doradcą w zakresie spraw związanych z interpretacją prawa (również podatkowego) dotyczącego nieruchomości.
Wśród cech niezbędnych w tej profesji należy wymienić dokładność, bardzo dobrą znajomość rynku i rządzących nim praw oraz aktualnych tendencji w danej branży.
Ten dobrze płatny zawód wykonuje się (po ukończeniu studiów prawniczych) - indywidualnie lub w kancelarii rzeczoznawców majątkowych.
Tanatopraktor - wykonuje zmarłym pośmiertny makijaż i wizaż (tanatokosmetyka). Nierzadko zakłada także zmarłym tipsy. Dokonuje rekonstrukcji ciała po wypadku (tantoplastyka). W razie potrzeby (np. transport) zajmuje się także balsamowaniem ciał (tanatopraksją). Usługi te są dostępne tylko w renomowanych zakładach pogrzebowych. Likwidowanie oznak śmierci i konserwowanie zwłok staje się niemal koniecznością, gdyż wystawianie ciał w domach pogrzebowych staje się coraz bardziej powszechne. Zabiegi te mają na względzie nie tylko estetykę, ale również bezpieczeństwo żegnających. Osoba zmarła wygląda tak, jakby spała, jest upiększona ale i odkażona.
To unikalny zawód z przyszłością, który można go zdobyć na szkoleniu w Polskim Centrum Tanatopraksji i Tanatokosmetyki, uczącym w Warszawie i Chorzowie balsamacji, toalety i kosmetyki pośmiertnej.
Tester gier – osoba sprawdzająca grę pod kątem wydajności, jakości oraz stabilności, zwykle zatrudniana na cały czas produkcji gry. Ze względu na dostęp do gry na długo przed jej premierą tester zobowiązany jest do podpisania umowy o poufności.
Pracuje zwykle w zespole testerów, którego jednym z głównych zadań jest wyszukiwanie błędów w grze, tworzenie raportów w tym zakresie i przekazywanie ich do głównego testera, który przekazuje je dalej do głównego programisty.
W tej profesji wskazane jest wykształcenie w zakresie informatyki. Wymaga ona cierpliwości, umiejętności skupienia i analitycznego myślenia. Wbrew pozorom nie wiąże się z relaksem, który daje sama gra, tylko ze żmudną pracą dotyczącą określonej części gry, analizowaniem jej wielokrotnie jeszcze w fazie, kiedy nie wszystko ma taką postać, z jaką mamy do czynienia na półce sklepowej.
Profesja ta wymaga ponadto dobrej znajomości j.obcego.
Traffic manager – osoba monitorująca liczbę odwiedzin strony internetowej, analizująca ruch, przemieszczanie się użytkowników na stronie internetowej.
Do jego zadań należy sporządzanie raportów i analiz w tym zakresie.
Profesja wymaga zatem m.in. dokładności, spostrzegawczości i sumienności.
Trendsetter - człowiek "żywa reklama". Jego zadaniem jest tworzenie wokół lansowanego na rynku produktu "pozytywnego klimatu". Podobnie jak zawód coolhuntera – profesja ta stanowi część szeroko zakrojonych działań marketingowych.
Zadaniem trendsettera jest bywanie w modnych klubach i promowanie marek, głównie za sprawą własnej charyzmy. W takiej reklamie nie chodzi już o sam produkt, ale o stworzenie mody na jego używanie. Trendsetter to zwykle ubrany zgodnie z najnowszymi trendami bywalec imprez, wyposażony przez pracodawcę w najnowszy model telefonu komórkowego, nowy samochód, będący gwiazdą każdego wieczoru. Trendsetter nawiązuje kontakty z ludźmi i „przy okazji” promuje różne produkty, np. częstuje klubowiczów konkretną marką papierosów, itd.
W roli trendsetterów dobrze sprawdzają się m.in. didżeje, dziennikarze telewizji muzycznych, artyści. Trendsetter musi ciągle wyszukiwać swoich potencjalnych naśladowców. W tym celu posługuje się nierzadko fachową literaturą na temat technik manipulacji. Trendsetterzy utrzymują kontakt z poznanymi w klubach "ofiarami". Gromadzą numery ich telefonów, podtrzymują „niby towarzyskie” kontakty.
Aby zostać "żywą reklamą" trzeba być osobą młodą, atrakcyjnym, kreatywną i prezentować tzw. miejski styl..
Underwriter - analizuje, bada i na tej podstawie akceptuje ryzyko konkretnej polisy dla zatrudniającego go zakładu ubezpieczeń. To specjalista ubezpieczeniowy, który ocenia od jakiego rodzaju ryzyka można ubezpieczyć się w danym towarzystwie ubezpieczeń. Akceptuje lub odrzuca ryzyko. Decyduje o podjęciu się lub odrzuceniu przez reprezentowane przez niego towarzystwo, ubezpieczenia danego obiektu, instytucji, osoby itd.
W tym zawodzie wymagane są umiejętności analityczne, administracyjne, należy lubić pracę z dokumentacją, a także być sumiennym, dociekliwym.
Potrzebne tu są studia z dziedziny ubezpieczeń na poziomie licencjackim lub magisterskim.
Underwriter ma również do czynienia z klientami, którzy ubezpieczają rzeczy nietypowe, takie jak włosy - będące elementem wizerunku scenicznego artystki, luksusowe wyposażenie jachtu czy zwierzęta. Wychodząc naprzeciw indywidualnym potrzebom klientów towarzystwa osoba ta musi wiedzieć czy finansowo podołają zobowiązaniom podjętym w polisie i czy będzie to dla nich opłacalne.
Zoopsycholog - psycholog zwierząt, specjalista od zachowań zwierząt, nierzadko nazywany także behawiorystą. Osoba, która pomaga właścicielom zwierząt i ich podopiecznym w lepszym zrozumieniu swoich potrzeb, zachowań i emocji w celu stworzenia satysfakcjonującej relacji. Często potrzebne jest w tym celu usunięcie lub zredukowanie niepożądanych i niepokojących zachowań. Zoopsycholog może także udzielać porad osobom planującym posiadanie zwierzęcia (tak, aby jak najbardziej dopasować ich oczekiwania i styl życia do np. konkretnej rasy zwierząt).
Aby wykonywać ten zawód, należy ukończyć kurs (organizowany przez Europejskie Studium Psychologii Zwierząt i Wiedzy Praktycznej). Obejmuje on psychologię psów i kotów, psychologię ludzką, z naciskiem na techniki komunikacji interpersonalnej, studia komunikacji człowiek-zwierzę i relacji rodzina/zwierzę oraz różne metody terapii (behawioralne, poznawcze, systemowe, medycynę naturalną).
Zoofizjoterapeuta - specjalista od rehabilitacji ruchowej zwierząt. Przeprowadza testy sprawności ruchowej zwierząt oraz wykonuje zabiegi fizykoterapii, kinezyterapii i masażu u zwierząt z różnymi schorzeniami mięśniowymi oraz u zwierząt zdrowych celem poprawy ich samopoczucia i kondycji. Przeprowadza także masaż u zwierząt uczestniczących w różnych zawodach czy sportach. Ustala program ćwiczeń fizjoterapeutycznych indywidualnie dopasowany do stanu zdrowia i sprawności ruchowej zwierzęcia.
Aby wykonywać ten zawód należy ukończyć kurs organizowany przez Europejskie Studium Psychologii Zwierząt i Wiedzy Praktycznej.
Zawody przyszłości
Rynek pracy podlega ciągłym zmianom. Kiedyś wystarczyło ukończyć studia, zdobyć tytuł magistra, znać język obcy i już było łatwiej zdobyć pracę. W tej chwili to przeszłość. Postęp techniczny sprawia, że przestają być atrakcyjne zawody, które dotychczas cieszyły się popularnością - w ich miejsce powstają nowe. Takie są wymogi rynku pracy. W jakich zawodach będzie można znaleźć pracę za kilka lat? Jak pokierować swoim życiem? Jak zaplanować swoją karierę? Do jakich szkół iść? To podstawowe pytania, które nasuwają się, kiedy myślimy przyszłości. Kilka lat temu nie przewidywano, aż takich zmian na rynku pracy. Nie słyszano o zawodach, które w dzisiejszych czasach są powszechne np. o specjalistach public relation, menedżerach kultury. W związku z powstawaniem nowych zawodów zanikają zawody tradycyjne - stają się nieopłacalne. Każdy z nas zastanawia się jaka będzie sytuacja za kilka lat. W tym celu Międzyresortowemu Zespołowi do Prognozowania Popytu na Pracę, działającemu przy Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, powierzono opracowanie metody pozwalającej przewidzieć sytuację na rynku pracy. Pomoże to w walce z bezrobociem, w kształceniu ludzi do wykonywania konkretnego zawodu, na które będzie zapotrzebowanie na rynku pracy. Pozwoli też określić listę tzw. zawodów "nieproduktywnych".
Oto zawody przyszłości, którymi na pewno warto się bliżej zainteresować:
* Internetowe zawody przyszłości;
* Specjaliści finansowi;
* Negocjatorzy;
* Zawody w służbie społeczeństwa;
* Menedżerowi kultury;
* Nauczyciele i szkoleniowcy;
* Hotelarze.
Internetowe zawody przyszłości:
* Dydaktyk medialny - przygotowuje oprogramowanie umożliwiające naukę. Praca taka, polega na przenoszeniu wiedzy zawartej w podręcznikach na płyty CD. Wiedza zaprezentowana w taki sposób musi mieć wartość dydaktyczną i musi być też łatwo przyswajana. Praca dydaktyka wymaga doskonałej znajomości komputera, umiejętności programowania, wiedzy z zakresu pedagogiki. Osoba chcąca wykonywać taki zawód musi umieć współpracować z innymi, gdyż tutaj konieczna jest współpraca z nauczycielami różnych przedmiotów. W Polsce nie ma uczelni, które kształcą dydaktyków medialnych. Najczęściej zostają nimi twórcy multimedialni.
* Traffic manager - zajmuje się śledzeniem ruchu na witrynie internetowej, przygotowywaniem raportów i statystyk dotyczących np. oglądalności serwisu dla różnych działów firm, klientów zewnętrznych. W Polsce nie istnieją szkoły przygotowujące do tego zawodu, ani nie ma ludzi posiadających doświadczenie w tej branży. Wszystko krystalizuje się z dnia na dzień.
* Kierownik ds. zawartości (Content Manager) lub dyrektor serwisów - odpowiada za organizację i sposób prezentacji zawartości strony internetowej. Współpracuje ze specjalistami ze wszystkich działów wnoszących wkład w budowę serwisu. Uzgadnia wymagania techniczne z pracownikami działu informatyki, współpracuje przy tworzeniu kampanii marketingowych. Osoba, która chce wykonywać taki zawód musi mieć przygotowanie techniczne.
* Specjalista ds. kanału e-mail - definiuje strategię firmy, dotyczącą postępowania z pocztą przychodzącą i wychodzącą. Przy pomocy poczty elektronicznej tworzy swój wizerunek. Osoba taka planuje kampanie reklamowe firmy, prowadzi badania nad możliwościami zaoferowania odbiorcom nowych form e-mail. Ktoś kto chciałby wykonywać taki zawód musi mieć doświadczenie w tworzeniu oprogramowania.
* Analityk nowych miar - analizuje raporty dotyczące ruchu na stronie internetowej. Określa na podstawie liczby użytkowników i czasu wizyty na stronie odpowiednią dla danego serwisu strategię rozwoju. Osoba zainteresowana takim zawodem musi posiadać umiejętność analitycznego myślenia, wyciągania wniosków z "liczb". Bardzo potrzebne jest do tego zawodu doświadczenie w zarządzaniu bazami danych.
* Organizator pracy wirtualnej - koordynuje pracę grupy ekspertów dla osiągnięcia wyznaczonego celu. Czuwa nad komunikacją, przepływem informacji, rejestracją zmian wprowadzanych w założeniach projektu, nadzorowaniem realizacji harmonogramów i weryfikacją osiągniętych przez rozproszoną grupę celów. Kiedy zadanie zostanie zakończone, organizator pracy wirtualnej rozpoczyna pracę z nową grupą. Jest to praca dla osób ze zdolnościami przywódczymi, interpersonalnymi. Osoby takie muszą dokładnie określać, jakiego rodzaju specjalistów wymaga konkretny projekt. Powinny także dobrze organizować swoją pracę, koncentrować się na kilku sprawach jednocześnie.
* Etyczny haker - to specjalista, który za odpowiednim wynagrodzeniem będzie włamywać się do sieci korporacyjnej (która go zatrudnia!), w celu wyszukania jej słabych punktów i zaproponowania bezpieczniejszego rozwiązania. Etyczny haker musi bardzo dobrze znać systemy operacyjne, aplikacje, prototypy sieciowe, oprogramowania zabezpieczające. Musi mieć bardzo dobrą reputację (wiadomo, że słowo haker kojarzy się z pobytem w więzieniu). Osoba chcąca pracować w takim zawodzie musi szybko reagować na zmiany, posiadać doświadczenie zawodowe, być otwartą na nowe wyzwania.
* Researcher - menedżer informacji - profesjonalnie wyszukuje informacje w internecie. Stosuje specjalistyczne oprogramowania, korzysta z zaawansowanych procedur wyszukiwania. Na pewno musi znać bardzo dobrze oprogramowania.
* Wembaster - zajmuje się tworzeniem, projektowaniem stron www, zakładaniem serwisów internetowych. Popyt na informatyków będzie się zwiększał z roku na rok.
* Analityk systemów komputerowych - zajmuje się projektowaniem konkretnych zastosowań umożliwiających przetwarzanie danych i rozwiązywanie problemów użytkownika. Przygotowuje koncepcję systemu, tworzy konkretne oprogramowania, testuje programy, przeszkala pracowników. Chcąc pracować w takim zawodzie należy być opanowanym, samodzielnym. Dodatkowo trzeba rozumować logicznie i myśleć twórczo.
* Telepracownicy - wykonuje różnego rodzaju prace tylko w domu, posługując się internetem. Rozwój komputeryzacji, sprawi, że szkoły muzyczne będą kształcić pod kątem obsługi instrumentów elektronicznych wspomaganych przez komputer, a plastyczną sztalugę i pędzel zastąpią programem graficznym i myszką.
Specjaliści finansowi:
* Analityk finansowy - wykonuje czynności związane z badaniem danych finansowych pochodzących z różnych źródeł. Opracowuje prognozy przyszłościowe na podstawie znajomości rynku i faktów. Analityk musi znać aktualne informacje o sytuacji gospodarczej kraju, zagadnienia dotyczące zasad prowadzenia działalności gospodarczej, rachunkowości, analizy ekonomicznej i funkcjonowania rynku pieniężnego. Osoba chcąca wykonywać taki zawód musi ukończyć szkołę średnią z odpowiednim profilem lub szkołę wyższą o kierunku ekonomicznym.
* Doradca inwestycyjny - odpłatnie udziela rad i informacji w zakresie obrotu papierami wartościowymi. Przeprowadza analizy finansowe związane z rynkiem kapitałowym. Wykonuje czynności związane z udzielaniem pisemnej lub ustnej rekomendacji nabycia lub zbycia określonych papierów wartościowych lub powstrzymuje się od zawarcia transakcji. Doradców inwestycyjnych zatrudniają domy maklerskie, banki i instytucje mające związek z gospodarką. Do wykonywania tego zawodu potrzebna jest wiedza z zakresu rachunkowości, matematyki, statystyki. Negocjatorzy:
* Negocjatorzy w dużych firmach i korporacjach - przedmiotem negocjacji staną się warunki fuzji, umów czy kontraktów. Posiadanie bogatych informacji o partnerach biznesowych, łącznie z danymi objętymi tajemnicą, gwarantować będzie przewagę na rynku.
* Specjalista ds. eksportu / importu - sprzedaje towary wyprodukowane w kraju lub kupuje towary w innych krajach i sprowadza je do Polski. Do podstawowych czynności należy: zbadanie eksportu i importu, poszukiwanie rynków sprzedaży towarów, negocjowanie cen. Osoba chcąca pracować w takim zawodzie musi mieć dobrą pamięć, uzdolnienia rachunkowe, myśleć twórczo, doskonale znać języki obce. Dodatkowo powinna być niezależna i dyspozycyjna.
Osoby łączące zawód ochroniarza, negocjatora i psychologa będą przeciwdziałać napadom, demonstracjom i rozbojom. Potrzebne będą np. w szkołach, ale nie tylko. Zrealizować się będą też mogli negocjując np. z porywaczami.
Zawody w służbie społeczeństwu:
* dietetycy,
* rehabilitanci,
* fizykoterapeuci,
* lekarze domowi,
* psycholodzy,
* psychoterapeuci.
Osoby te będą pomagać starszym, tak aby poczuły się jak pełnowartościowi członkowie społeczeństwa. Jeśli chodzi o psychologów i psychoterapeutów to zapotrzebowanie na te zawody będzie wzrastać z roku na rok, gdyż w Polsce obserwuje się wzrost ilości osób żyjących w dużym stresie. W związku z tym potrzebne będą osoby odporne na stres, potrafiące zrezygnować z życia rodzinnego na rzecz pracy zawodowej.
Menedżerowie kultury:
* Organizatorzy czasu wolnego - znajdą pracę w obiektach rozrywkowo - rekreacyjnych. Zajmować się będą organizowaniem wolnego czasu wszystkim tym, którzy chcą go wykorzystać, a nie wiedzą w jaki sposób.
* Organizatorzy podróży - zajmować się będą ekonomiczną stroną wyjazdów, mając na uwadze zwiększenie zysków firm.
* Menedżer kultury - pośrednik pomiędzy artystami, a wielkim biznesem. Orientuje się w problematyce rynku, zna możliwości inwestycyjne firm, odpowiednich ludzi. Menedżer zyskuje sponsorów, dzięki czemu powstają produkcje filmowe, imprezy kulturalne. Nauczyciele i szkoleniowcy:
* Trenerzy - świadczą usługi szkoleniowe. Wykorzystują wiedzę z zakresu pedagogiki, psychologii, informatyki, public relations. Trener informuje pracowników o produktach, prowadzi szkolenia dla nowych pracowników, informuje o firmie, procedurach.
* Nauczyciele - ktoś musi edukować kolejne pokolenia!
Hotelarze:
* Organizator usług hotelarskich - analizuje rynek pod względem popytu, zapewnia jak najlepszej jakości usługi hotelarskie, organizuje konferencje i kongresy, sprzedaje usługi turystyczne. Aby pracować w tym zawodzie należy posiadać wiedzę z zakresu historii, geografii, języka polskiego, znać języki obce, być komunikatywnym. Najlepiej też jest ukończyć kierunek turystyczny w studium bądź na uczelni wyższej. Ktoś kto mieszka na wsi powinien zainteresować się hotelarstwem, bo agroturystyka będzie coraz powszechniejsza (szczególnie, gdy Polska wejdzie do Unii Europejskiej).
Nie sposób wymienić wszystkich zawodów przyszłości. Jest to niemożliwe chociażby ze względu na ciągłe zmiany zachodzące na rynku pracy. Na pewno warto dokształcać się, reagować na zmiany dokonujące się na rynku. I przede wszystkim warto być kreatywnym.
Nowoczesne zawody i kształtowanie młodzieży.
Rynek pracy otwiera się przede wszystkim dla osób, które radzą sobie w kontaktach międzyludzkich. Potrafią pracować zespołowo, wiedzą, co zrobić w sytuacji kryzysowej i nie boją się odpowiedzialności. Sam dyplom, nawet najbardziej renomowanej uczelni, tego nie zapewni. W tym wypadku liczy się osobowość kandydata na pracownika. Coraz większa obecność dużych inwestycji zagranicznych związanych z nowoczesnymi technologiami na Dolnym Śląsku z pewnością zagwarantuje pracę inżynierom, informatykom, specjalistom od finansów. Przydadzą się też mechanicy maszyn i urządzeń. Podobnie pracownicy branży budowlanej.
Do lamusa odchodzi długotrwała praca dla jednej firmy i zamknięte wykształcenie. Edukacja przestaje być tylko epizodem pozwalającym zdobyć zawód. Szybko trzeba przyzwyczajać się do zdobywania kolejnych kwalifikacji, a nawet całkowitej zmiany profilu zawodowego. Poza tym coraz więcej osób wchodzących na rynek pracy będzie musiało pogodzić się ze zmianą miejsca zamieszkania, bo za pracą trzeba będzie podążać.
Fachowcy zajmujący się rekrutacją oraz wykładowcy uczelni podkreślają zgodnie, że wybierając zawód trzeba kierować się własnymi zainteresowaniami i intuicją. Bo specjalista z przymusu (nawet najlepiej wykształcony) nigdy nie zastąpi człowieka, który lubi swoją pracę. Bardzo ważną kwestią są kontakty z innymi krajami. Coraz częściej pracujemy w firmach międzynarodowych, gdzie projekt wykonywany np. w biurze inżynieryjnym we Wrocławiu jest przeznaczony na rynki Europy Zachodniej lub nawet dla firm z Azji. W tym wypadku znajomość języków obcych staje się niezbędna, do tego należy dodać wiedzę o specyfice danego kraju.
Jedno jest pewne - nie ma wykształcenia, którego zdobycie nie będzie nam się opłacać. Liczy się indywidualne podejście i chęć dalszej nauki. Z myślą o zawodowej przyszłości Dolnoślązaków zapytaliśmy się rektorów i prorektorów naszych największych uczelni oraz fachowca od rekrutacji o perspektywy kariery.
Planowanie kariery zawodowej to konieczność, przed jaką staje każdy młody człowiek. Praca powinna być nie tylko źródłem dochodu, ale także zawodowej satysfakcji wynikającej z rozwijania swoich pasji, realizowania zainteresowań i rozwoju osobistego. Podjęcie decyzji o kształceniu w szkołach różnego szczebla i wybór zawodu powinny być procesem decyzyjnym trwającym dłuższy czas. Rozwój zawodowy obejmuje całe życie człowieka, a aktualna sytuacja na rynku pracy stwarza konieczność dostosowywania własnych kwalifikacji zawodowych do istniejących ofert pracy.
W krajach Europy Zachodniej oraz w USA człowiek w ciągu swojego życia zawodowego nie tylko wielokrotnie zmienia miejsce pracy, ale także kilkakrotnie zmuszony jest do zmiany zawodu. W Polsce do niedawna wybór zawodu uważany był za decyzję podejmowaną raz w życiu, i z tego powodu traktowany był jako bardzo ważny moment dla człowieka. Obecnie w naszym kraju normą jest już to, że człowiek z różnych powodów zmienia miejsce pracy. Należy również oswoić się z myślą, że może zaistnieć konieczność zmiany zawodu, i to nawet kilkakrotnie w ciągu całego życia zawodowego. Wymaga to ukształtowania u młodzieży postawy aktywnej, elastycznej, gotowej na zmiany i dostosowywania się do potrzeb rynku pracy. Nie oznacza to jednak, że w związku z koniecznością zmiany zawodu kolejne decyzje mogą być nieprzemyślane lub przypadkowe. Bez względu na to, ile razy człowiek będzie zmieniał zawód, dla jego rozwoju zawodowego istotne jest, z jakim poczuciem odpowiedzialności i świadomości podejmował pierwszą decyzję. Dalsze etapy życia zależą bowiem od tego, jaki był start zawodowy człowieka i mogą być naznaczone świadomością pierwszych niepowodzeń lub porażek. Dlatego każda zmiana i wybór zawodu powinna być poprzedzona szczegółową analizą zarówno własnych możliwości, jak i bieżącej sytuacji na rynku pracy oraz perspektyw na przyszłość.
Aktualnie w Polsce 750 tys. osób bezrobotnych to grupa wiekowa 19-24 lata, co stanowi 25% ogółu osób pozostających bez pracy. Wskaźnik ten jest znaczący i skłania do refleksji, że młodzież nie jest w pełni przygotowana zarówno do wykonywania zawodu, jak również do wejścia na rynek pracy. Wynikać to może także z nietrafnych decyzji młodych ludzi dotyczących wyboru szkoły i zawodu. Wśród części rodziców istnieje pogląd, że ich dziecko powinno samodzielnie podejmować decyzje o swojej przyszłości. Oczywiście, zdanie młodego człowieka jest tu najważniejsze, ale w podjęciu ostatecznej decyzji powinni wspierać i wspomagać go również rodzice. Dysponują oni dużą wiedzą zarówno o swoim dziecku, jak też o sytuacji na rynku pracy i ich doświadczenie powinno być pomocne młodzieży w podejmowaniu ważnych decyzji życiowych.
Rola rodziców to także kształtowanie u swoich dzieci od najwcześniejszych lat tzw. umiejętności kluczowych, warunkujących efektywne funkcjonowanie w życiu. Należy do nich między innymi:
• umiejętność nawiązywania kontaktów międzyludzkich,
• zdolność komunikowania się z otoczeniem,
• umiejętność pracy w zespole,
• zdolność podejmowania decyzji,
• umiejętność stawiania sobie celów i ich realizowania,
• zdolność rozwiązywania problemów,
• świadomość swoich możliwości i ograniczeń,
• umiejętności organizacyjne,
• zdolność wprowadzania innowacji,
• odporność na stres.
Umiejętności te zwiększają skuteczność w działaniu, samodzielność, kreatywność oraz atrakcyjność pracownika dla pracodawcy. Są równie ważne w pracy człowieka, jak jego merytoryczne przygotowanie zawodowe. Zdobycie kompetencji kluczowych pozwoli młodym ludziom przyjąć otwartą i elastyczną postawę, tak potrzebną obecnie na rynku pracy. Bez nich nawet bardzo zdolny i dysponujący szeroką wiedzą młody człowiek nie poradzi sobie zarówno z rozmową kwalifikacyjną z potencjalnym pracodawcą, jak również w pracy zawodowej i życiu osobistym.
Ważne jest też odpowiednie wykorzystanie wolnego czasu i stwarzanie dziecku szansy na ustawiczne wzbogacanie własnych zainteresowań i umiejętności, jak nauka języków obcych, rozwijanie talentów artystycznych, zainteresowań sportowych, komputerowych i innych.
Równie istotne jest osobiste zaangażowanie rodziców w sprawy dziecka, wspólne spędzanie czasu, rozmowy, uważne słuchanie, obserwacja, udzielanie pomocy i wsparcia w trudnych sytuacjach na co dzień oraz wdrażanie do samodzielności, odpowiedzialności i wytrwałości w dążeniu do celów. Nie można koncentrować się wyłącznie na uzyskaniu przez dziecko wysokich wyników w nauce szkolnej. Zdobywaniu wiedzy teoretycznej powinno towarzyszyć rozwijanie, zarówno w domu jak i w szkole, kompetencji społecznych dziecka.
Część rodziców czuje się zagubiona i niedoinformowana z uwagi na to, że własnych wyborów edukacyjnych i zawodowych dokonywała w odmiennej rzeczywistości. Nie wiedzą, w jakim stopniu ingerować w decyzje swoich dzieci i oczekują pomocy specjalisty. Stąd też młodzież w podejmowaniu ważnych decyzji życiowych powinna być wspierana przez szkołę, do której uczęszcza. Należy przy tym zaznaczyć, że właściwe przygotowanie uczniów do wyboru zawodu i szkoły to efekt systematycznej i długofalowej pracy nauczycieli na każdym etapie edukacji. Młodzi ludzie na terenie szkoły powinni rozwijać umiejętność autoprezentacji, negocjowania, współdziałania, radzenia sobie ze stresem, podejmowania decyzji. Szkoła powinna zapewnić młodzieży łatwy dostęp do rzetelnych informacji o możliwościach kształcenia, zawodach i rynku pracy.
Światowe standardy gwarantują uczniom dostępność i powszechność usług doradczych na terenie szkoły. W Polsce powstał projekt Szkolnego Doradcy Zawodowego, opracowany przez Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej w Warszawie. Zakłada on zatrudnianie na terenie szkół doradców zawodowych i tworzenie Szkolnych Ośrodków Kariery.
Kreacja elementów własnego wizerunku sprowadza się do sformułowania odpowiedzi na pytanie natury filozoficzno-moralnej: Kim jestem? Czym jestem? Dlaczego jestem? Poznawanie własnej psychosfery, dokonanie autoanalizy osobistego potencjału kapitałowości pozwoli na świadome planowanie indywidualnych ścieżek karier życiowych, pomoże wyznaczać relacje, cele, które będą mobilizować do działania. "Dopóki nie zrozumiemy samych siebie, dopóty nie możemy ustalić jasnego planu działania w celu pomyślnego rozwiązywania własnych problemów".
W nowocześnie zarządzanych organizacjach kariera zawodowa staję się wspólną sprawą pracownika i kierownictwa firmy. Plany karier zawodowych pracowników bywają zazwyczaj zgodne ze zmianami strukturalnymi reorganizowanych przedsiębiorstw. Zarówno planowanie kariery zawodowej, jak i życiowej wymaga głębokiej autorefleksji opartej na wzorcach odniesienia i otwartości umysłu, z jednoczesnym zachowaniem dozy sceptycyzmu. Jest rzeczą oczywistą, że spodziewane efekty może przynieść jedynie konsekwentne działanie z determinacją, co wiąże się nieuchronnie z ponoszeniem określonych kosztów i ryzyka. Dowiedziono jednak, że są one o wiele niższe aniżeli koszty długotrwałego pozostawania w wygodnym bezruchu. Najczęściej jedynym ograniczeniem w realizacji naszych planów są nasze własne obawy, zwyczajna niechęć do pracy. Jak mówi porzekadło: "Świat jest pełen ludzi chętnych: niektórzy są chętni do pracy, reszta chętnie im na to pozwala". Nie obawiajmy się zatem pracy, gdyż niewielu ludzi umiera z przepracowania, za to wielu bezgłośnie "kurczy się" z niezaspokojenia pragnień.
Każdy w życiu może osiągnąć to wszystko, czego naprawdę pragnie. Rację jednak ma i ten, który wierzy, że wszystko mu się uda, jak i ten, który jest absolutnie przekonany, że to wszystko jest niemożliwe. Każdemu dostanie się według jego przekonań. Każdy będzie miał rację. Dlatego należy dość wcześnie zdecydować, czego się w życiu oczekuje.
Wymaga to wyboru określonych decyzji, zarazem wypracowania w sobie pozytywnego nastawienia do przyszłości i konsekwentnego realizowania planów. "Wyznaczaj sobie cele jasne, ambitne i osiągalne" w planowaniu kariery zawodowej.
Życie w społeczeństwie informacyjnym
Odwiecznym marzeniem ludzkości jest móc przewidzieć, co przyniesie przyszłość. Mylą się w tym względzie nie tylko horoskopy i przepowiednie, lecz także prognozy naukowe. Nieco lepszy wskaźnik sprawdzalności osiągają nowoczesne badania delfickie. Formułowane przez nie wizje ujawniają, że nauka i technika XXI wieku postawi świat u progu wielkich wyzwań. W ślad za tym nauka musi się uporać z eksplodującą ilością wiedzy. Jak nigdy dotąd istotne stanie się pytanie o granice postępu, jego konsekwencje dla człowieka i środowiska.
Internet jako jeden z najważniejszych elementów społeczeństwa informacyjnego nie przeniesie nas jednak w cyfrowy, sterylny pejzaż. Umożliwi natomiast poszerzenie intelektualnej i emocjonalnej strony osobowości człowieka. Nie zmieni również istoty naszego charakteru, podkreśli raczej różnorodność natury ludzkiej i wielorakość jej egzystencji. Internet jawi się jako konkurent rzeczywistości. Świat cyfrowy przyniesie nowe metody pracy. Jego symptomami będą miniaturyzacja, tempo oraz precyzja.
Konieczna stanie się analiza następstw rozwoju technologii i prowadzenie badań, na ile i jak poszerza ona możliwości poznawcze człowieka. Tym samym można będzie przewidzieć dalszy rozwój technologii i eliminować jej niebezpieczne elementy. Pozwoli to się uwolnić od obaw przed przyszłością. "Tylko od człowieka zależy, czy on zawładnie technologiami, czy one nim" (John Naisbitt, futurysta).
Spojrzenie w przyszłość skłania nas do intensywniejszego niż dotychczas zajęcia się skutkami nowych procesów rozwojowych. W społeczeństwie informacyjnym nie można będzie traktować tego, czego nauczyliśmy się, jako procesu zamkniętego, lecz stale pogłębiać swą wiedzę. Nieustanne kształcenie to nie tylko ideał, do którego warto będzie zmierzać, ale w przyszłości - konieczność życiowa.
Dużym wyzwaniem, przed jakim obecnie stoją wszystkie państwa europejskie jest integracja i dopasowanie systemów edukacyjnych do bardzo szybko zmieniających się reguł funkcjonowania rynku pracy. Cechą charakterystyczną współczesnego rynku pracy jest zastąpienie tradycyjnego rozumienia kwalifikacji przez współcześnie pożądane przez pracodawców kompetencje. Do takich kluczowych kompetencji, wartościujących często przydatność pracownika w danej organizacji i na danym stanowisku pracy należą np.: komunikacja, praca w zespole, elastyczność, myślenie analityczne, kreatywność, planowanie i organizowanie, podejmowanie decyzji. Obecnie, kiedy kompetencje są najcenniejszym towarem na rynku pracy, ważnym zadaniem edukacji staje się nie tylko dostarczanie i poszerzanie wiedzy, lecz również kształtowanie pożądanych społecznie zachowań i kompetencji, przydatnych w przyszłości, w rzeczywistym środowisku zawodowym. Aby to osiągnąć należy wprowadzić pewne zmiany, w zakresie świadczenia usług poradnictwa zawodowego w edukacji i mechanizmach współpracy podmiotów odpowiedzialnych za projektowanie i wdrażanie strategii rozwoju poradnictwa zawodowego zarówno na poziomie centralnym, regionalnym jak i lokalnym. Zmiany w zakresie świadczenia usług doradczych w edukacji powinny przede wszystkim dotyczyć ich powszechności i dostępności (doradca zawodowy w każdej szkole, na każdym poziomie kształcenia, a rodzaj oferowanej usługi doradczej dopasowany do potrzeb ucznia). Tradycyjne rozumienie pojęcia „wejście na rynek pracy" nabrało nowego wymiaru, bowiem oznacza umiejętność samodzielnego zdobywania pracy w realiach szybko zmieniającego się rynku pracy i sytuacji ustawicznej zmiany społecznej. Duża złożoność i różnorodność rynku pracy spowodowana między innymi ogromnym rozwojem wiedzy, nowych technologii, dużą specjalizacją zawodową w bardzo wąskich ścieżkach w obrębie jednego zawodu powoduje, że wyraźnie widać „niedopasowanie" posiadanych przez absolwentów szkół umiejętności i kompetencji do potrzeb i wymagań stanowiska pracy. Dynamiczny rozwój technologii komputerowej i internetowej powoduje pojawianie się wciąż nowych możliwości zastosowania jej w praktyce, na różnych stanowiskach pracy. W związku z tym programy nauczania realizowane w szkole, stosunkowo krótki czas praktyki zawodowej w programie kształcenia, praktyki szkolne organizowane w oderwaniu od rzeczywistości zawodowej, wpływają negatywnie na to, że szkoła nie zawsze efektywnie przygotowuje do pracy. Często praktycznie w chwili opuszczania szkoły absolwenci już potrzebują krótkich szkoleń zawodowych przygotowujących ich do efektywniejszej i samodzielnej pracy w konkretnej firmie. Wszyscy możemy obserwować bardzo szybki rozwój wiedzy oraz to, jak zamieniamy się w społeczeństwo informacyjne. Zmienia się zatem charakter usługi doradczej, bowiem nie jest ona już wydarzeniem incydentalnym, jednorazowym, dziejącym się na zakończenie danego etapu edukacji, lecz powinna być zaplanowaną, systematyczną pracą z uczniem, przygotowującą go do świadomego i odpowiedzialnego zarządzania swoją karierą zawodową. Charakter rynku pracy w przeszłości powodował, że wszyscy tylko raz „przemierzaliśmy drogę od edukacji do rynku pracy" i zwykle podczas tej podróży nie potrzebowaliśmy szkoleń zawodowych uzupełniających nasze kwalifikacje. Tradycyjnie pojmowane szkolne doradztwo zawodowe, którego rolą było pomóc uczniowi w momencie ukończenia szkoły zmieniło swój wizerunek. Dzisiaj jeżeli nie zrozumiemy idei kształcenia ustawicznego i konieczności ciągłego uzupełniania zdobytej w szkole wiedzy i doświadczenia, nie zrozumiemy jak zmienia się potrzeba współczesnego poradnictwa zawodowego i jaki jest jego udział w zwiększaniu zdolności do zatrudnienia. Ważnym czynnikiem, bezpośrednio wpływającym na skuteczność usług doradczych jest zapewnienie młodzieży szkolnej i absolwentom dostępu do dobrej jakościowo informacji edukacyjnej i zawodowej. Poszerzanie dostępu i aktualizacja informacji nieodłącznie towarzyszą świadczeniu usług doradczych. Informacja edukacyjno-zawodowa i poradnictwo zawodowe stają się niezbędnymi elementami edukacji szkolnej, zwłaszcza gdy uświadomimy sobie wciąż narastający problem wykluczenia społecznego i funkcjonowania grup ryzyka. Zbyt mało uwagi poświęcanej zagadnieniom informacji zawodowej i poradnictwa zawodowego w programach szkolnych jest w dalszej perspektywie niebezpieczne nie tylko dla rozwoju ekonomicznego społeczeństwa, lecz również jego rozwoju społecznego.
Źródło: internet.
Obowiązki i prawa pracownika oraz pracodawcy
Znajomość swoich praw jest ważna nie tylko w sferze prywatnej ale i zawodowej. Poniżej zamieszczamy podstawowe prawa i obowiązki pracowników i pracodawców.
Pracownik:
1) Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych.
2) Pracownik jest obowiązany przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy.
3) Pracownik jest obowiązany przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych.
4) Pracownik jest obowiązany dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.
5) Pracownik jest obowiązany przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.
6) Pracownik jest obowiązany nie prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy.
7) Pracownik jest obowiązany szanować dobra pracodawcy.
8) Pracownik jest obowiązany stawiać się do pracy o wyznaczonej godzinie, w stanie trzeźwości.
9) Pracownik ma prawo do swobody nawiązywania stosunków pracy.
10) Pracownik ma prawo do wolności pracy, tzn. ma prawo do zerwania stosunku pracy
11) Pracownik ma prawo do szacunku i godności osobistej.
12) Pracownik ma prawo do urlopu wypoczynkowego, okolicznościowego, macierzyńskiego, szkoleniowego.
Także pamiętaj jeśli studiujesz lub uczestniczysz w jakiś kursach, poinformuj o tym pracodawcę. Masz możliwość dostania wolnego dnia jeśli potrzebujesz go na swój rozwój zawodowy
13) Pracownik ma prawo otrzymywać wynagrodzenie za pracę w wyznaczonym przez pracodawcę terminie.
Pracodawca:
1) Pracodawca jest obowiązany zatrudnić pracownika.
Jeśli kiedykolwiek znajdziesz się w sytuacji, że pracodawca zwleka z Twoją umową, ze proponuje Ci pracę „na czarno”, nie gódź się na to. Pracując na czarno, nie przysługują Ci żadne prawa pracownicze, nie jesteś ubezpieczony/a, nie masz urlopu, pracodawca nie odprowadza za Ciebie składek oraz nie liczy się ten okres do stażu zawodowego.
2) Pracodawca jest obowiązany przyznać urlop szkoleniowy pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe.
3) Pracodawca jest obowiązany traktować wszystkich pracowników równo i jednakowo.
4) Pracodawca jest obowiązany nie stosować mobbingu wobec pracowników.
5) Pracodawca jest obowiązany przyznać w razie potrzeb pracownika urlop wypoczynkowy, okolicznościowy, macierzyński (wychowawczy) oraz w niektórych, uzasadnionych przypadkach zdrowotny
6) Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikowi odpowiednie warunki pracy oraz stanowisko.
7) Pracodawca jest obowiązany wyposażyć pracownika w narzędzia i materiały, niezbędne do wykonywania pracy
8) Pracodawca jest obowiązany zapoznać pracownika z regulaminem pracy.
9) Pracodawca jest obowiązany terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie.
Praca - rodzaje umów
Zgodnie z art. 22 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do osobistego wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Pracownik jest dobrowolnie podporządkowany pracodawcy.
Umowa o pracę
Umowa o pracę na okres próbny
Umowa na czas określony
Umowa na czas wykonania określonej pracy
Umowa na zastępstwo
Umowa na czas nieokreślony
Składki z tytułu umowy o pracę
Umowy cywilno-prawne
Umowa o dzieło
Umowa zlecenie
Umowa o pracę a umowa cywilno-prawna - porównanie
Umowa o dzieło / umowa zlecenie
Umowa o pracę tymczasową
Umowa agencyjna
Umowa o pracę
Zgodnie z art. 22 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do osobistego wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Pracownik jest dobrowolnie podporządkowany pracodawcy. Należy pamiętać, iż umowa o pracę powinna być zawarta na piśmie i powinna jasno definiować:
rodzaj pracy
wymiar czasu pracy
datę rozpoczęcia pracy
miejsce wykonywania pracy
termin rozpoczęcia pracy
wysokość i składniki wynagrodzenia
Umowę o pracę zawiera się na piśmie. Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca powinien, najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy przez pracownika, potwierdzić pracownikowi na piśmie wszelkie ustalenia co do stron, rodzaju i warunków umowy.
Pracodawca informuje na piśmie w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę o obowiązującej pracownika normie czasu pracy, częstotliwości wypłat wynagrodzenia, wymiarze przysługującego urlopu, i długości okresu wypowiedzenia
Rodzaje umów o pracę:
1. Umowa o pracę na okres próbny
Większość pracodawców korzysta z okresu próbnego w maksymalnym wymiarze czasu 3 miesięcy, chociaż kodeks pracy dopuszcza krótszy okres. Umowa na okres próbny może być zawarta tylko jeden raz, na okres nie przekraczający trzech miesięcy.
Istnieje możliwość rozwiązania tej umowy za porozumieniem stron lub za wypowiedzeniem. Długość wypowiedzenia zależy od okresu na który umowa została zawarta.
- 3 dni – jeśli umowa została zawarta na okres nieprzekraczający 2 tyg.
- 1 tydzień jeśli okres próbny jest dłuższy niż 2 tyg.
- 2 tyg. jeśli okres próbny wynosi 3 miesiące.
Umowa kończy się wraz z upływem okresu na jaki została zawarta.
2. Umowa na czas określony
Pracodawcy stosują dosyć często ten rodzaj umowy w sytuacji zatrudniania osób na zastępstwo lub w okresie wzmożonej pracy.
Zdarza się także, iż umowa na czas określony następuje po umowie na okres próbny – daje to pracodawcom możliwość utwierdzenia się w przekonaniu, iż dokonali dobrego wyboru pracownika (nie zawsze możliwe jest zyskanie takiej pewności podczas pierwszych trzech miesięcy współpracy). Umowa o pracę na czas określony jest zawierana na z góry określony czas; od początku znany jest termin końcowy umowy, nawet jeśli ma nastąpić za kilka lat (Uchylone do końca 2011r.). Za termin końcowy można przyjąć konkretną datę w kalendarzu.
Pracodawca może z tym samym pracownikiem zawrzeć tylko dwie umowy na czas określony pod rząd – trzecia umowa staje się automatycznie umową na czas nieokreślony (uchylone do końca 2011r.) .
Termin wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony wynosi 2 tyg. pod warunkiem, że jest zawarta na okres dłuższy niż 6-msc. i strony dopuszczają wcześniejsze jej rozwiązanie za wypowiedzeniem.
W przypadku umowy zawartej na czas określony stosunek pracy rozwiązuje się po terminie umowy. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy umowę zawarto z kobietą w ciąży; wówczas umowa automatycznie zostaje przedłużona do dnia porodu.
3. Umowa na czas wykonania określonej pracy
Zawierana w celu wykonania konkretnego zadania (np. realizacja projektu), które powinno być dokładnie określone przez strony w umowie.
Odpowiednia w sytuacjach, gdy trudno określić czas realizacji powierzonego zadania. Może być zawierana wielokrotnie, bez obowiązku zamiany jej na umowę bezterminową. Rozwiązanie umowy następuje z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta, lub wcześniej - na mocy porozumienia stron.
4. Umowa na zastępstwo
Umowa o pracę w zastępstwie to rodzaj umowy na czas określony. Jak sama nazwa wskazuje, jest to umowa zawierana z osobą zastępującą pracownika nieobecnego z przyczyn usprawiedliwionych (np. z powodu choroby czy urlopu wychowawczego). Umowa w zastępstwie rozwiązuje się z upływem terminu do którego ją zawarto. Umowę o zastępstwo można rozwiązać przed upływem terminu za porozumieniem stron lub za wypowiedzeniem.
5. Umowa na czas nieokreślony
Jest to rodzaj umowy dający pracownikowi największa pewność zatrudnienia, gdyż nie określa daty końcowej trwania umowy. Umowa musi zostać zawarta na piśmie w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach i określać:
- strony umowy,
- rodzaj umowy,
- miejsce wykonywania pracy,
- wysokość wynagrodzenia,
- datę rozpoczęcia pracy,
- datę zawarcia umowy,
- wymiar czasu pracy (np. cały etat, pół etatu)
Umowa ta może być rozwiązana za wypowiedzeniem, porozumieniem stron lub bez wypowiedzenia (z winy pracownika lub bez winy pracownika). Długość okresu wypowiedzenia określa Kodeks Pracy, uzależniając go od stażu pracy u danego pracodawcy.
Umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony może być rozwiązana w terminie uwzględnionym przez strony lub po upływie okresu wypowiedzenia który wynosi:
- 2 tygodnie jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ale krócej niż 3 lata,
- 3 miesiące jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 3 lata.
W okresie co najmniej 2-tygodniowego wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez pracodawcę pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Wymiar zwolnienia wynosi:
- 2 dni robocze w okresie 2 tygodniowego i jedno miesięcznego wypowiedzenia
- 3 dni robocze w okresie 3 miesięcznego wypowiedzenia, także w okresie jego skrócenia
Składki z tytułu umowy o pracę:
Płacone przez pracownika (ubezpieczonego):
Emerytalna – 9,76%
Rentowa – 1,5%
Chorobowa – 2,45%
Zdrowotna - 9%
Płacone przez pracodawcę (płatnik składek):
Emerytalna – 9,76%
Rentowa – 4,5%
Wypadkowa – 1,75%
Zdrowotna - 9%
Fundusz Pracy – 2,45%
Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – 0,1%
Korzyści wynikające z umowy o pracę:
- ubezpieczenie (emerytalne, rentowe, chorobowe, zdrowotne)
- ochrona wynagrodzenia (nie może być niższe od minimalnego oraz wypłacane w określonym terminie – 1317zł od nowego roku 1384zł)
- ochrona czasu pracy
- trwałość stosunku pracy (okres wypowiedzenia)
- uprawnienia urlopowe
- ochrona dla niektórych grup (kobiety, młodociani, niepełnosprawni)
- uprawnienia szczególne dla określonych grup zawodowych
Umowy cywilno-prawne
6. Umowa o dzieło
Jest to umowa cywilnoprawna określona Kodeksem Cywilnym art. 627-646.
Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.
Dziełem może być na przykład przetłumaczenie tekstu z języka obcego, wyremontowanie pomieszczeń czy wytworzenie produktu.
Krótko mówiąc dziełem będzie każda działalność, w wyniku której coś powstanie. Za dzieło można także uznać rezultat niematerialny, polegający np. na nauczeniu określonej umiejętności.
Jeżeli dodatkowo jest to działalność twórcza, objęta prawami autorskimi, to można zastosować koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% (w pozostałych przypadkach jest to 20%), dzięki czemu pracownik otrzyma wyższe wynagrodzenie. Podatek od umowy wynosi 18% podstawy.
Umowa o dzieło musi określać:
- rodzaj dzieła,
- termin wykonania,
- sposób i wysokość zapłaty.
Jeżeli umowa będzie niewłaściwie lub nieterminowo wykonywana, zamawiający może od niej odstąpić.
Ten rodzaj umowy daje niewątpliwie swobodę wykonawcy jeśli chodzi o czas i sposób realizacji jej postanowień, gdyż przede wszystkim liczy się tutaj efekt końcowy.
Umowa o dzieło – składki
Przyjmujący zamówienie na wykonanie dzieła nie podlega ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu), ani ubezpieczeniu zdrowotnemu.
Natomiast osoby, które zawierają umowy o dzieło z własnym pracodawcą, lub zawierają takie umowy z innymi podmiotami niż pracodawca, ale wykonują dzieło na rzecz swojego pracodawcy są traktowane jak pracownicy. Od takich umów o dzieło muszą być opłacane wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
7. Umowa zlecenie
Jest to umowa cywilnoprawna uregulowana w kodeksie cywilnym (art. 734-751).
Strony umowy zlecenia tradycyjnie nazywa się zleceniodawcą (zlecający wykonanie określonych czynności) i zleceniobiorcą (wykonującym zlecenie).
Przedmiotem umowy zlecenia jest wykonanie określonej czynności prawnej. Umowę tę określa się także umową starannego działania, co oznacza, iż wynagrodzenie z tytułu tej umowy przysługuje zleceniobiorcy za sam fakt wykonywania pracy, a nie za osiągnięty rezultat (jak ma to miejsce w przypadku umowy o dzieło, określanej także umową rezultatu). Cechą charakterystyczną umowy zlecenia jest brak elementu podwładności zleceniobiorcy w stosunku do zleceniodawcy oraz możliwość zawierania dowolnej ilość takich umów.
To, co może być postrzegane przez część pracowników jako mankament umowy zlecenia, to fakt, iż nie daje ona pracownikowi prawa do urlopu ani świadczeń socjalnych.
Umowa zlecenia tak jak umowa o pracę generuje obowiązek opłacania składek ZUS, chyba, że pracownik ma płacone z innego tytułu (np. jest studentem i nie ukończył 26 roku życia, prowadzi działalność gospodarczą – ale w innym zakresie niż przedmiot objęty umową lub jeśli ma umowę o pracę i osiąga minimalne wynagrodzenie).
Umowa może zostać w każdej chwili wypowiedziana lub rozwiązana za porozumieniem stron.
Koszty uzyskania przychodu wynoszą 20 lub 50% (w zależności od tego, czy pracownik korzysta z praw autorskich), a podatek stanowi 18% podstawy.
Przy pracy, która wykonywana jest wyłącznie na umowę zlecenie, obowiązkowe składki to: emerytalna, rentowa, wypadkowa i zdrowotna. Jeżeli chodzi o składkę chorobową, to jest ona dobrowolna.
Składki w umowie zleceniu:
Składkę wypadkowa w całości opłaca zleceniodawca.
Składka emerytalna oraz rentowa jest pokrywana po połowie przez zleceniodawcę i zleceniobiorcę.
Składka chorobowa (gdy się na nią zdecydujemy) musi być w całości przez nas pokryta. Składka chorobowa, to 2,45 % podstawy wymiaru, czyli wynagrodzenia.
UMOWA ZLECENIE, A UMOWA O PRACĘ
Umowa zlecenie Umowa o pracę
Możliwość samodzielnego wykonywania pracy. Podporządkowanie i wykonywanie pracy.
Możliwość zastąpienia przez osobę trzecią pod warunkiem wyrażenia zgody przez zleceniodawcę. Osobiste wykonywanie pracy.
Możliwość samodzielnego ustalenia miejsca i sposobu wykonywania pracy. Wykonywanie pracy w miejscu i terminie określonym przez pracodawcę.
Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju, pod jego kierownictwem, w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym. Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie (wykonawca) zobowiązuje się do wykonania określonego dzieła.
Przez nawiązanie stosunku pracy pracodawca zobowiązuje się do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem. Zamawiający zobowiązuje się do wypłaty określonego wynagrodzenia za wykonanie dzieła.
Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności dla dającego zlecenie. Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła.
UMOWA ZLECENIE, A UMOWA O DZIEŁO
Umowa zlecenie Umowa o dzieło
Szycie spodni. Uszycie 10 par spodni.
Sprzedawanie karpi na wigilię. Sprzedanie 500 kg. Karpia.
Sprzątanie. Doprowadzenie określonego pomieszczenia do czystości i porządku.
Kierowanie pojazdem. Nie dotyczy.
Ochrona obiektu. Nie dotyczy
ILE DOSTANIEMY NA RĘKĘ?(Netto)
Wynagrodzenie brutto 1.500 zł
Umowa o pracę – 1.111,86 zł
Umowa zlecenie – 1.128,61 zł
(- dobrowolna składka chorobowa 2,45% - 36,75zł) – 1.091,86 zł
Umowa o dzieło – 1.284,00 zł
8. Umowa o pracę tymczasową
Uregulowana przepisami ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.
Oferowana jest za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej, z którą pracownik zawiera umowę i która kieruje go do pracodawcy użytkownika.
Wszelkie kwestie związane z zatrudnieniem (wynagrodzenie, sprawy kadrowe, opłacanie składek) leżą po stronie Agencji. Nie wolno zatrudniać go przy pracach szczególnie niebezpiecznych i w czasie strajku. Firma nie może mu powierzyć żadnej innej pracy niż określona w umowie. Jeśli pracownik tymczasowy się sprawdzi, przedsiębiorca może go później zatrudnić na stałe. Natomiast może też z niego wcześniej zrezygnować bez podania przyczyny.
Pracodawcą użytkownikiem nie może zostać pracodawca, który w okresie ostatnich 6 miesięcy wypowiedział pracownikom stosunki pracy lub rozwiązał te stosunki na mocy porozumienia stron z przyczyn nie dotyczących pracowników w następującej ilości:
10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników,
30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników.
Zatem nie jest dopuszczalne zwolnienie własnych pracowników w celu zastąpienia ich pracownikami z agencji.
W okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy łączny okres wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego na rzecz jednego pracodawcy użytkownika nie może przekroczyć 12 miesięcy.
Jeżeli pracownik tymczasowy wykonuje w sposób ciągły na rzecz danego pracodawcy użytkownika pracę tymczasową obejmującą zadania, których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego przez tego pracodawcę użytkownika, okres wykonywania pracy tymczasowej nie może przekroczyć 36 miesięcy.
Po okresie wykonywania pracy tymczasowej, o którym mowa w ust. 2, na rzecz danego pracodawcy użytkownika pracownik tymczasowy może być ponownie skierowany do wykonywania pracy tymczasowej u tego pracodawcy użytkownika nie wcześniej niż po upływie 36 miesięcy.
9. Umowa agencyjna
Umowa agencyjna jest umową wzajemną i odpłatną o świadczenie usług. Przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie swojego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu (zleceniodawcy). Charakterystyczne jest, że umowę agencyjną mogą zawierać przede wszystkim przedsiębiorcy, a więc zarówno osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jak i osoby prawne. W przypadku, gdy agent nie jest przedsiębiorcą stosuje się przepisy kodeksu cywilnego dotyczące umowy zlecenia.
Zakładanie działalności gospodarczej
Coraz więcej młodych osób myśli o otworzeniu własnej firmy. Pomysłów jest wiele, nie każdy dobry. Żeby podjąć słuszną decyzję o otworzeniu biznesu, po pierwsze trzeba zmonitorować lokalny rynek i zastanowić się w jakiej branży występują deficyty, a jakie są nadwyżkowe. Możliwości na otworzenie własnego biznesu jest kilka. Jednak największa ilość osób stara się zwykle o dotacje, czy to z Urzędów Pracy, czy też z innych instytucji, funkcjonujących na rynku w danym województwie.
Coraz więcej młodych osób myśli o otworzeniu własnej firmy. Pomysłów jest wiele, nie każdy dobry. Żeby podjąć słuszną decyzję o otworzeniu biznesu, po pierwsze trzeba zmonitorować lokalny rynek i zastanowić się w jakiej branży występują deficyty, a jakie są nadwyżkowe. Możliwości na otworzenie własnego biznesu jest kilka. Jednak największa ilość osób stara się zwykle o dotacje, czy to z Urzędów Pracy, czy też z innych instytucji, funkcjonujących na rynku w danym województwie. Wszystkie informacje na temat źródeł dotacji można znaleźć na stronach internetowych. Zapewne przy otwieraniu działalności pomocna będzie praktyczna instrukcja, która zawiera opis działań (krok po kroku), które należy podjąć w drodze do otwarcia własnej firmy. Mimo, że wprowadzona została zasada "jednego okienka", to i tak startujący przedsiębiorca musi odwiedzić kilka miejsc i to w odpowiedniej kolejności.
Osiem kroków do własnej firmy
KROK I - Urząd Miasta i Gminy
KROK II - Urząd Statystyczny
KROK III - Pieczątka firmowa
KROK IV - Konto bankowe
KROK V - Urząd Skarbowy
KROK VI - Zakład Ubezpieczeń Społecznych
KROK VII - Państwowa Inspekcja Pracy
KROK VIII – SANEPID
KROK I - Urząd Miasta i Gminy
Zanim udasz się do urzędu gminy, aby zarejestrować działalność, dokładnie przemyśl nazwę firmy, miejsce wykonywania działalności gospodarczej oraz rodzaj tej działalności. Opłata za rejestrację wynosi 100 zł, a każda późniejsza zmiana kosztuje 50 zł.
W druku należy podać rodzaj wykonywanej działalności. W tym celu stworzona została Polska Klasyfikacja Działalności, która zawiera spis czynności, jakie może wykonywać przedsiębiorstwo. Do druku EDG-1 wpisuje się jedynie numery wybranych czynności. PKD znajduje się w Urzędzie Miasta, jest również dostępne na stronach internetowych. Należy zadbać o to, by wpisać wszystkie czynności, którymi zamierzasz się zajmować. Nie obowiązuje żaden limit ilości podawanych numerów .
Wymagane czynności:
pobrać i wypełnić druk "Zgłoszenie o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej"
należy uiścić opłatę administracyjną w wysokości 100 zł.
Uwaga!
Urząd Miasta jest zobowiązany rozpatrzyć wniosek w ciągu 14-tu dni.
Opłatę należy uiścić w kasie.
Organem ewidencyjnym jest: wójt, burmistrz lub prezydent miasta
KROK II - Urząd Statystyczny
Wymagane czynności:
- pobrać i wypełnić druk RG-1 (w GUS lub w Wydziale Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta)
Wymagane dokumenty:
zgłoszenie o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej,
dowód osobisty.
Uwagi:
wszelkie formalności związane z nadaniem numeru REGON są bezpłatne,
wniosek będzie rozpatrzony w ciągu 7 dni
KROK III - Pieczątka firmowa
Pieczątka jest niezbędna przy zakładaniu firmowego konta bankowego.
Na pieczątce umieszczamy:
oznaczenia z imienia i nazwiska lub nazwa firmy,
adres firmy,
telefon (opcjonalnie),
regon,
NIP.
Orientacyjny koszt wyrobienia pieczątki wynosi ok. 50 zł.
KROK IV - Konto bankowe
Zakładając działalność gospodarczą musimy też założyć konto bankowe w dowolnie wybranym banku. Do założenia rachunku bankowego potrzebne są:
dowód osobisty,
zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalnością,
dokument potwierdzający nadanie REGON,
zaświadczenie o nadaniu NIP,
koncesje
Koszt: Otwarcie rachunku bieżącego lub pomocniczego: 20-50zł, prowadzenie rachunku: 20-60zł i więcej (miesięcznie).
KROK V - Urząd Skarbowy
Wymagane czynności:
w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej należy zgłosić się do urzędu skarbowego celem wypełnienia i złożenia wymaganych formularzy (NIP 1 bądź NIP 3, VAT 6 lub VAT-R)
Wymagane dokumenty:
dowód osobisty,
zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej,
kserokopia numeru REGON (oryginał należy mieć ze sobą do wglądu),
dokument potwierdzający prawo do lokalu, w którym będzie miała siedzibę firma,
wykaz rachunków bankowych jeżeli takie posiadamy w dniu składania dokumentu rejestracyjnego lub aktualizacyjnego.
KROK VI - Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Wymagane czynności:
W ciągu 7 dni od rozpoczęcia działalności gospodarczej lub od chwili przyjęcia pracowników należy się zgłosić do ZUS.
Wypełnić i złożyć właściwe formularze:
zgłoszenie płatnika składek (formularz ZFA), gdy tylko prowadzimy działalność gospodarczą,
zgłoszenie do ubezpieczeń (formularz ZUA), jeśli osoba oprócz tego lub jest emerytem, rencistą,
zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego (formularz ZZA).
Wymagane dokumenty:
ksero NIP (oryginał do wglądu),
ksero REGON (oryginał do wglądu),
dowód osobisty,
numer rachunku bankowego.
Uwagi:
Zgłoszenia należy dokonać niezależnie od tego, czy uruchamiana działalność gospodarcza będzie jedynym naszym źródłem utrzymania, czy też będzie dodatkową działalnością.
KROK VII - Państwowa Inspekcja Pracy
Wymagane czynności:
Należy powiadomić PIP w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności.
W siedzibie PIP należy pobrać i wypełnić:
kartę zgłoszenia działalności,
karta zgłoszenia jednostki lokalnej.
Wymagane dokumenty:
zaświadczenie o wpisie do ewidencji gospodarczej,
REGON,
dowód osobisty.
KROK VIII – SANEPID
Zanim rozpoczniemy działalność gospodarczą powinniśmy upewnić się, czy odbioru siedziby naszej firmy nie powinien dokonać sanepid (branża spożywcza, stolarnie, mechanika pojazdowa, krawiectwo, tartaki itp).
W celu zgłoszenia musisz wypełnić zawiadomienie zawierające następujące pozycje:
dane dotyczące zakładu,
data rozpoczęcia działalnością,
dane dotyczące rejestracji działalności gospodarczej,
przewidywana liczb pracowników,
godziny pracy,
sposób zaopatrzenia w wodę,
sposób odprowadzania nieczystości płynnych,
sposób usuwania nieczystości stałych,
rodzaj produkcji.
Dotacje, pomoc przy zakładaniu działalności gospodarczej
Jeśli masz pomysł na własny biznes (działalność gospodarczą), a nie posiadasz własnych środków finansowych, skorzystaj z możliwych dotacji. Na terenie województwa śląskiego istnieje wiele instytucji, które mogą pomóc Ci pozyskać środki. Poniżej przedstawiam listę organizacji, do których możesz się zgłosić o pomoc. Znajdź taką, która mieści się najbliżej Twojego miejsca zamieszkania, zadzwoń, umów się na spotkanie z konsultantem i zacznij działać!
DOTACJE, POMOC PRZY ZAKŁADANIU DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ NA TERENIE WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKEIGO:
Lp. Nazwa organizacji Miasto Strona www
1 FUNDACJA REGIONALNEJ AGENCJI PROMOCJI ZATRUDNIENIA Dąbrowa Górnicza www.frapz.org.pl
2 AGENCJA ROZWOJU LOKALNEGO S.A. Jaworzno www.arl-jaworzno.com.pl
3 ŚLĄSKIE CENTRUM PRZEDSIĘBIORCZOŚCI Chorzów www.scp-slask.pl
4 CENTRUM PRZEDSIĘBIORCZOŚCI S.A. Wola www.cpsa.com.pl
5 Stowarzyszenie "Bielskie Centrum Przedsiębiorczości”, Bielsko Biała www.bcp.org.pl
6 GÓRNOŚLĄSKA AGENCJA ROZWOJU REGIONALNEGO S.A. Bielsko Biała www.garr.pl
7 CENTRUM PRZEDSIĘBIORCZOŚCI Chorzów www.centrum.pub.pl
8 REGIONALNA IZBA GOSPODARCZA Katowice www.rig.katowice.pl
9 AGENCJA ROZWOJU REGIONALNEGO Częstochowa www.arr.czestochowa.pl
10 RUDZKA AGENCJA ROZWOJU INWESTOR Ruda Śląska www.rarinwestor.pl
11 IZBA RZEMIEŚLICZA ORAZ MAŁEJ I ŚREDNIEJ PRZEDSIĘBIORCZOŚCI Katowice www.ir.katowice.pl
12 GÓRNOŚLĄSKA AGENCJA PRZEKSZTAŁCEŃ PRZEDSIĘBIORSTW SPÓŁKA AKCYJNA Katowice www.gapp.pl
13 IZBA PRZEMYSŁOWO-HANDLOWA Tarnowskie Góry www.tarnowskiegory.com.pl
Nowoczesne zawody i kształtowanie młodzieży.
Rynek pracy otwiera się przede wszystkim dla osób, które radzą sobie w kontaktach międzyludzkich. Potrafią pracować zespołowo, wiedzą, co zrobić w sytuacji kryzysowej i nie boją się odpowiedzialności. Sam dyplom, nawet najbardziej renomowanej uczelni, tego nie zapewni. W tym wypadku liczy się osobowość kandydata na pracownika. Coraz większa obecność dużych inwestycji zagranicznych związanych z nowoczesnymi technologiami na Dolnym Śląsku z pewnością zagwarantuje pracę inżynierom, informatykom, specjalistom od finansów. Przydadzą się też mechanicy maszyn i urządzeń. Podobnie pracownicy branży budowlanej.
Do lamusa odchodzi długotrwała praca dla jednej firmy i zamknięte wykształcenie. Edukacja przestaje być tylko epizodem pozwalającym zdobyć zawód. Szybko trzeba przyzwyczajać się do zdobywania kolejnych kwalifikacji, a nawet całkowitej zmiany profilu zawodowego. Poza tym coraz więcej osób wchodzących na rynek pracy będzie musiało pogodzić się ze zmianą miejsca zamieszkania, bo za pracą trzeba będzie podążać.
Fachowcy zajmujący się rekrutacją oraz wykładowcy uczelni podkreślają zgodnie, że wybierając zawód trzeba kierować się własnymi zainteresowaniami i intuicją. Bo specjalista z przymusu (nawet najlepiej wykształcony) nigdy nie zastąpi człowieka, który lubi swoją pracę. Bardzo ważną kwestią są kontakty z innymi krajami. Coraz częściej pracujemy w firmach międzynarodowych, gdzie projekt wykonywany np. w biurze inżynieryjnym we Wrocławiu jest przeznaczony na rynki Europy Zachodniej lub nawet dla firm z Azji. W tym wypadku znajomość języków obcych staje się niezbędna, do tego należy dodać wiedzę o specyfice danego kraju.
Jedno jest pewne - nie ma wykształcenia, którego zdobycie nie będzie nam się opłacać. Liczy się indywidualne podejście i chęć dalszej nauki. Z myślą o zawodowej przyszłości Dolnoślązaków zapytaliśmy się rektorów i prorektorów naszych największych uczelni oraz fachowca od rekrutacji o perspektywy kariery.
Planowanie kariery zawodowej to konieczność, przed jaką staje każdy młody człowiek. Praca powinna być nie tylko źródłem dochodu, ale także zawodowej satysfakcji wynikającej z rozwijania swoich pasji, realizowania zainteresowań i rozwoju osobistego. Podjęcie decyzji o kształceniu w szkołach różnego szczebla i wybór zawodu powinny być procesem decyzyjnym trwającym dłuższy czas. Rozwój zawodowy obejmuje całe życie człowieka, a aktualna sytuacja na rynku pracy stwarza konieczność dostosowywania własnych kwalifikacji zawodowych do istniejących ofert pracy.
W krajach Europy Zachodniej oraz w USA człowiek w ciągu swojego życia zawodowego nie tylko wielokrotnie zmienia miejsce pracy, ale także kilkakrotnie zmuszony jest do zmiany zawodu. W Polsce do niedawna wybór zawodu uważany był za decyzję podejmowaną raz w życiu, i z tego powodu traktowany był jako bardzo ważny moment dla człowieka. Obecnie w naszym kraju normą jest już to, że człowiek z różnych powodów zmienia miejsce pracy. Należy również oswoić się z myślą, że może zaistnieć konieczność zmiany zawodu, i to nawet kilkakrotnie w ciągu całego życia zawodowego. Wymaga to ukształtowania u młodzieży postawy aktywnej, elastycznej, gotowej na zmiany i dostosowywania się do potrzeb rynku pracy. Nie oznacza to jednak, że w związku z koniecznością zmiany zawodu kolejne decyzje mogą być nieprzemyślane lub przypadkowe. Bez względu na to, ile razy człowiek będzie zmieniał zawód, dla jego rozwoju zawodowego istotne jest, z jakim poczuciem odpowiedzialności i świadomości podejmował pierwszą decyzję. Dalsze etapy życia zależą bowiem od tego, jaki był start zawodowy człowieka i mogą być naznaczone świadomością pierwszych niepowodzeń lub porażek. Dlatego każda zmiana i wybór zawodu powinna być poprzedzona szczegółową analizą zarówno własnych możliwości, jak i bieżącej sytuacji na rynku pracy oraz perspektyw na przyszłość.
Aktualnie w Polsce 750 tys. osób bezrobotnych to grupa wiekowa 19-24 lata, co stanowi 25% ogółu osób pozostających bez pracy. Wskaźnik ten jest znaczący i skłania do refleksji, że młodzież nie jest w pełni przygotowana zarówno do wykonywania zawodu, jak również do wejścia na rynek pracy. Wynikać to może także z nietrafnych decyzji młodych ludzi dotyczących wyboru szkoły i zawodu. Wśród części rodziców istnieje pogląd, że ich dziecko powinno samodzielnie podejmować decyzje o swojej przyszłości. Oczywiście, zdanie młodego człowieka jest tu najważniejsze, ale w podjęciu ostatecznej decyzji powinni wspierać i wspomagać go również rodzice. Dysponują oni dużą wiedzą zarówno o swoim dziecku, jak też o sytuacji na rynku pracy i ich doświadczenie powinno być pomocne młodzieży w podejmowaniu ważnych decyzji życiowych.
Rola rodziców to także kształtowanie u swoich dzieci od najwcześniejszych lat tzw. umiejętności kluczowych, warunkujących efektywne funkcjonowanie w życiu. Należy do nich między innymi:
• umiejętność nawiązywania kontaktów międzyludzkich,
• zdolność komunikowania się z otoczeniem,
• umiejętność pracy w zespole,
• zdolność podejmowania decyzji,
• umiejętność stawiania sobie celów i ich realizowania,
• zdolność rozwiązywania problemów,
• świadomość swoich możliwości i ograniczeń,
• umiejętności organizacyjne,
• zdolność wprowadzania innowacji,
• odporność na stres.
Umiejętności te zwiększają skuteczność w działaniu, samodzielność, kreatywność oraz atrakcyjność pracownika dla pracodawcy. Są równie ważne w pracy człowieka, jak jego merytoryczne przygotowanie zawodowe. Zdobycie kompetencji kluczowych pozwoli młodym ludziom przyjąć otwartą i elastyczną postawę, tak potrzebną obecnie na rynku pracy. Bez nich nawet bardzo zdolny i dysponujący szeroką wiedzą młody człowiek nie poradzi sobie zarówno z rozmową kwalifikacyjną z potencjalnym pracodawcą, jak również w pracy zawodowej i życiu osobistym.
Ważne jest też odpowiednie wykorzystanie wolnego czasu i stwarzanie dziecku szansy na ustawiczne wzbogacanie własnych zainteresowań i umiejętności, jak nauka języków obcych, rozwijanie talentów artystycznych, zainteresowań sportowych, komputerowych i innych.
Równie istotne jest osobiste zaangażowanie rodziców w sprawy dziecka, wspólne spędzanie czasu, rozmowy, uważne słuchanie, obserwacja, udzielanie pomocy i wsparcia w trudnych sytuacjach na co dzień oraz wdrażanie do samodzielności, odpowiedzialności i wytrwałości w dążeniu do celów. Nie można koncentrować się wyłącznie na uzyskaniu przez dziecko wysokich wyników w nauce szkolnej. Zdobywaniu wiedzy teoretycznej powinno towarzyszyć rozwijanie, zarówno w domu jak i w szkole, kompetencji społecznych dziecka.
Część rodziców czuje się zagubiona i niedoinformowana z uwagi na to, że własnych wyborów edukacyjnych i zawodowych dokonywała w odmiennej rzeczywistości. Nie wiedzą, w jakim stopniu ingerować w decyzje swoich dzieci i oczekują pomocy specjalisty. Stąd też młodzież w podejmowaniu ważnych decyzji życiowych powinna być wspierana przez szkołę, do której uczęszcza. Należy przy tym zaznaczyć, że właściwe przygotowanie uczniów do wyboru zawodu i szkoły to efekt systematycznej i długofalowej pracy nauczycieli na każdym etapie edukacji. Młodzi ludzie na terenie szkoły powinni rozwijać umiejętność autoprezentacji, negocjowania, współdziałania, radzenia sobie ze stresem, podejmowania decyzji. Szkoła powinna zapewnić młodzieży łatwy dostęp do rzetelnych informacji o możliwościach kształcenia, zawodach i rynku pracy.
Światowe standardy gwarantują uczniom dostępność i powszechność usług doradczych na terenie szkoły. W Polsce powstał projekt Szkolnego Doradcy Zawodowego, opracowany przez Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej w Warszawie. Zakłada on zatrudnianie na terenie szkół doradców zawodowych i tworzenie Szkolnych Ośrodków Kariery.
Kreacja elementów własnego wizerunku sprowadza się do sformułowania odpowiedzi na pytanie natury filozoficzno-moralnej: Kim jestem? Czym jestem? Dlaczego jestem? Poznawanie własnej psychosfery, dokonanie autoanalizy osobistego potencjału kapitałowości pozwoli na świadome planowanie indywidualnych ścieżek karier życiowych, pomoże wyznaczać relacje, cele, które będą mobilizować do działania. "Dopóki nie zrozumiemy samych siebie, dopóty nie możemy ustalić jasnego planu działania w celu pomyślnego rozwiązywania własnych problemów".
W nowocześnie zarządzanych organizacjach kariera zawodowa staję się wspólną sprawą pracownika i kierownictwa firmy. Plany karier zawodowych pracowników bywają zazwyczaj zgodne ze zmianami strukturalnymi reorganizowanych przedsiębiorstw. Zarówno planowanie kariery zawodowej, jak i życiowej wymaga głębokiej autorefleksji opartej na wzorcach odniesienia i otwartości umysłu, z jednoczesnym zachowaniem dozy sceptycyzmu. Jest rzeczą oczywistą, że spodziewane efekty może przynieść jedynie konsekwentne działanie z determinacją, co wiąże się nieuchronnie z ponoszeniem określonych kosztów i ryzyka. Dowiedziono jednak, że są one o wiele niższe aniżeli koszty długotrwałego pozostawania w wygodnym bezruchu. Najczęściej jedynym ograniczeniem w realizacji naszych planów są nasze własne obawy, zwyczajna niechęć do pracy. Jak mówi porzekadło: "Świat jest pełen ludzi chętnych: niektórzy są chętni do pracy, reszta chętnie im na to pozwala". Nie obawiajmy się zatem pracy, gdyż niewielu ludzi umiera z przepracowania, za to wielu bezgłośnie "kurczy się" z niezaspokojenia pragnień.
Każdy w życiu może osiągnąć to wszystko, czego naprawdę pragnie. Rację jednak ma i ten, który wierzy, że wszystko mu się uda, jak i ten, który jest absolutnie przekonany, że to wszystko jest niemożliwe. Każdemu dostanie się według jego przekonań. Każdy będzie miał rację. Dlatego należy dość wcześnie zdecydować, czego się w życiu oczekuje.
Wymaga to wyboru określonych decyzji, zarazem wypracowania w sobie pozytywnego nastawienia do przyszłości i konsekwentnego realizowania planów. "Wyznaczaj sobie cele jasne, ambitne i osiągalne" w planowaniu kariery zawodowej.
Życie w społeczeństwie informacyjnym
Odwiecznym marzeniem ludzkości jest móc przewidzieć, co przyniesie przyszłość. Mylą się w tym względzie nie tylko horoskopy i przepowiednie, lecz także prognozy naukowe. Nieco lepszy wskaźnik sprawdzalności osiągają nowoczesne badania delfickie. Formułowane przez nie wizje ujawniają, że nauka i technika XXI wieku postawi świat u progu wielkich wyzwań. W ślad za tym nauka musi się uporać z eksplodującą ilością wiedzy. Jak nigdy dotąd istotne stanie się pytanie o granice postępu, jego konsekwencje dla człowieka i środowiska.
Internet jako jeden z najważniejszych elementów społeczeństwa informacyjnego nie przeniesie nas jednak w cyfrowy, sterylny pejzaż. Umożliwi natomiast poszerzenie intelektualnej i emocjonalnej strony osobowości człowieka. Nie zmieni również istoty naszego charakteru, podkreśli raczej różnorodność natury ludzkiej i wielorakość jej egzystencji. Internet jawi się jako konkurent rzeczywistości. Świat cyfrowy przyniesie nowe metody pracy. Jego symptomami będą miniaturyzacja, tempo oraz precyzja.
Konieczna stanie się analiza następstw rozwoju technologii i prowadzenie badań, na ile i jak poszerza ona możliwości poznawcze człowieka. Tym samym można będzie przewidzieć dalszy rozwój technologii i eliminować jej niebezpieczne elementy. Pozwoli to się uwolnić od obaw przed przyszłością. "Tylko od człowieka zależy, czy on zawładnie technologiami, czy one nim" (John Naisbitt, futurysta).
Spojrzenie w przyszłość skłania nas do intensywniejszego niż dotychczas zajęcia się skutkami nowych procesów rozwojowych. W społeczeństwie informacyjnym nie można będzie traktować tego, czego nauczyliśmy się, jako procesu zamkniętego, lecz stale pogłębiać swą wiedzę. Nieustanne kształcenie to nie tylko ideał, do którego warto będzie zmierzać, ale w przyszłości - konieczność życiowa.
Dużym wyzwaniem, przed jakim obecnie stoją wszystkie państwa europejskie jest integracja i dopasowanie systemów edukacyjnych do bardzo szybko zmieniających się reguł funkcjonowania rynku pracy. Cechą charakterystyczną współczesnego rynku pracy jest zastąpienie tradycyjnego rozumienia kwalifikacji przez współcześnie pożądane przez pracodawców kompetencje. Do takich kluczowych kompetencji, wartościujących często przydatność pracownika w danej organizacji i na danym stanowisku pracy należą np.: komunikacja, praca w zespole, elastyczność, myślenie analityczne, kreatywność, planowanie i organizowanie, podejmowanie decyzji. Obecnie, kiedy kompetencje są najcenniejszym towarem na rynku pracy, ważnym zadaniem edukacji staje się nie tylko dostarczanie i poszerzanie wiedzy, lecz również kształtowanie pożądanych społecznie zachowań i kompetencji, przydatnych w przyszłości, w rzeczywistym środowisku zawodowym. Aby to osiągnąć należy wprowadzić pewne zmiany, w zakresie świadczenia usług poradnictwa zawodowego w edukacji i mechanizmach współpracy podmiotów odpowiedzialnych za projektowanie i wdrażanie strategii rozwoju poradnictwa zawodowego zarówno na poziomie centralnym, regionalnym jak i lokalnym. Zmiany w zakresie świadczenia usług doradczych w edukacji powinny przede wszystkim dotyczyć ich powszechności i dostępności (doradca zawodowy w każdej szkole, na każdym poziomie kształcenia, a rodzaj oferowanej usługi doradczej dopasowany do potrzeb ucznia). Tradycyjne rozumienie pojęcia „wejście na rynek pracy" nabrało nowego wymiaru, bowiem oznacza umiejętność samodzielnego zdobywania pracy w realiach szybko zmieniającego się rynku pracy i sytuacji ustawicznej zmiany społecznej. Duża złożoność i różnorodność rynku pracy spowodowana między innymi ogromnym rozwojem wiedzy, nowych technologii, dużą specjalizacją zawodową w bardzo wąskich ścieżkach w obrębie jednego zawodu powoduje, że wyraźnie widać „niedopasowanie" posiadanych przez absolwentów szkół umiejętności i kompetencji do potrzeb i wymagań stanowiska pracy. Dynamiczny rozwój technologii komputerowej i internetowej powoduje pojawianie się wciąż nowych możliwości zastosowania jej w praktyce, na różnych stanowiskach pracy. W związku z tym programy nauczania realizowane w szkole, stosunkowo krótki czas praktyki zawodowej w programie kształcenia, praktyki szkolne organizowane w oderwaniu od rzeczywistości zawodowej, wpływają negatywnie na to, że szkoła nie zawsze efektywnie przygotowuje do pracy. Często praktycznie w chwili opuszczania szkoły absolwenci już potrzebują krótkich szkoleń zawodowych przygotowujących ich do efektywniejszej i samodzielnej pracy w konkretnej firmie. Wszyscy możemy obserwować bardzo szybki rozwój wiedzy oraz to, jak zamieniamy się w społeczeństwo informacyjne. Zmienia się zatem charakter usługi doradczej, bowiem nie jest ona już wydarzeniem incydentalnym, jednorazowym, dziejącym się na zakończenie danego etapu edukacji, lecz powinna być zaplanowaną, systematyczną pracą z uczniem, przygotowującą go do świadomego i odpowiedzialnego zarządzania swoją karierą zawodową. Charakter rynku pracy w przeszłości powodował, że wszyscy tylko raz „przemierzaliśmy drogę od edukacji do rynku pracy" i zwykle podczas tej podróży nie potrzebowaliśmy szkoleń zawodowych uzupełniających nasze kwalifikacje. Tradycyjnie pojmowane szkolne doradztwo zawodowe, którego rolą było pomóc uczniowi w momencie ukończenia szkoły zmieniło swój wizerunek. Dzisiaj jeżeli nie zrozumiemy idei kształcenia ustawicznego i konieczności ciągłego uzupełniania zdobytej w szkole wiedzy i doświadczenia, nie zrozumiemy jak zmienia się potrzeba współczesnego poradnictwa zawodowego i jaki jest jego udział w zwiększaniu zdolności do zatrudnienia. Ważnym czynnikiem, bezpośrednio wpływającym na skuteczność usług doradczych jest zapewnienie młodzieży szkolnej i absolwentom dostępu do dobrej jakościowo informacji edukacyjnej i zawodowej. Poszerzanie dostępu i aktualizacja informacji nieodłącznie towarzyszą świadczeniu usług doradczych. Informacja edukacyjno-zawodowa i poradnictwo zawodowe stają się niezbędnymi elementami edukacji szkolnej, zwłaszcza gdy uświadomimy sobie wciąż narastający problem wykluczenia społecznego i funkcjonowania grup ryzyka. Zbyt mało uwagi poświęcanej zagadnieniom informacji zawodowej i poradnictwa zawodowego w programach szkolnych jest w dalszej perspektywie niebezpieczne nie tylko dla rozwoju ekonomicznego społeczeństwa, lecz również jego rozwoju społecznego.
Źródło: internet.
Obowiązki i prawa pracownika oraz pracodawcy
Znajomość swoich praw jest ważna nie tylko w sferze prywatnej ale i zawodowej. Poniżej zamieszczamy podstawowe prawa i obowiązki pracowników i pracodawców.
Pracownik:
1) Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych.
2) Pracownik jest obowiązany przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy.
3) Pracownik jest obowiązany przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych.
4) Pracownik jest obowiązany dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.
5) Pracownik jest obowiązany przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.
6) Pracownik jest obowiązany nie prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy.
7) Pracownik jest obowiązany szanować dobra pracodawcy.
8) Pracownik jest obowiązany stawiać się do pracy o wyznaczonej godzinie, w stanie trzeźwości.
9) Pracownik ma prawo do swobody nawiązywania stosunków pracy.
10) Pracownik ma prawo do wolności pracy, tzn. ma prawo do zerwania stosunku pracy
11) Pracownik ma prawo do szacunku i godności osobistej.
12) Pracownik ma prawo do urlopu wypoczynkowego, okolicznościowego, macierzyńskiego, szkoleniowego.
Także pamiętaj jeśli studiujesz lub uczestniczysz w jakiś kursach, poinformuj o tym pracodawcę. Masz możliwość dostania wolnego dnia jeśli potrzebujesz go na swój rozwój zawodowy
13) Pracownik ma prawo otrzymywać wynagrodzenie za pracę w wyznaczonym przez pracodawcę terminie.
Pracodawca:
1) Pracodawca jest obowiązany zatrudnić pracownika.
Jeśli kiedykolwiek znajdziesz się w sytuacji, że pracodawca zwleka z Twoją umową, ze proponuje Ci pracę „na czarno”, nie gódź się na to. Pracując na czarno, nie przysługują Ci żadne prawa pracownicze, nie jesteś ubezpieczony/a, nie masz urlopu, pracodawca nie odprowadza za Ciebie składek oraz nie liczy się ten okres do stażu zawodowego.
2) Pracodawca jest obowiązany przyznać urlop szkoleniowy pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe.
3) Pracodawca jest obowiązany traktować wszystkich pracowników równo i jednakowo.
4) Pracodawca jest obowiązany nie stosować mobbingu wobec pracowników.
5) Pracodawca jest obowiązany przyznać w razie potrzeb pracownika urlop wypoczynkowy, okolicznościowy, macierzyński (wychowawczy) oraz w niektórych, uzasadnionych przypadkach zdrowotny
6) Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikowi odpowiednie warunki pracy oraz stanowisko.
7) Pracodawca jest obowiązany wyposażyć pracownika w narzędzia i materiały, niezbędne do wykonywania pracy
8) Pracodawca jest obowiązany zapoznać pracownika z regulaminem pracy.
9) Pracodawca jest obowiązany terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie.
Praca - rodzaje umów
Zgodnie z art. 22 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do osobistego wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Pracownik jest dobrowolnie podporządkowany pracodawcy.
Umowa o pracę
Umowa o pracę na okres próbny
Umowa na czas określony
Umowa na czas wykonania określonej pracy
Umowa na zastępstwo
Umowa na czas nieokreślony
Składki z tytułu umowy o pracę
Umowy cywilno-prawne
Umowa o dzieło
Umowa zlecenie
Umowa o pracę a umowa cywilno-prawna - porównanie
Umowa o dzieło / umowa zlecenie
Umowa o pracę tymczasową
Umowa agencyjna
Umowa o pracę
Zgodnie z art. 22 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do osobistego wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Pracownik jest dobrowolnie podporządkowany pracodawcy. Należy pamiętać, iż umowa o pracę powinna być zawarta na piśmie i powinna jasno definiować:
rodzaj pracy
wymiar czasu pracy
datę rozpoczęcia pracy
miejsce wykonywania pracy
termin rozpoczęcia pracy
wysokość i składniki wynagrodzenia
Umowę o pracę zawiera się na piśmie. Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej, pracodawca powinien, najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy przez pracownika, potwierdzić pracownikowi na piśmie wszelkie ustalenia co do stron, rodzaju i warunków umowy.
Pracodawca informuje na piśmie w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę o obowiązującej pracownika normie czasu pracy, częstotliwości wypłat wynagrodzenia, wymiarze przysługującego urlopu, i długości okresu wypowiedzenia
Rodzaje umów o pracę:
1. Umowa o pracę na okres próbny
Większość pracodawców korzysta z okresu próbnego w maksymalnym wymiarze czasu 3 miesięcy, chociaż kodeks pracy dopuszcza krótszy okres. Umowa na okres próbny może być zawarta tylko jeden raz, na okres nie przekraczający trzech miesięcy.
Istnieje możliwość rozwiązania tej umowy za porozumieniem stron lub za wypowiedzeniem. Długość wypowiedzenia zależy od okresu na który umowa została zawarta.
- 3 dni – jeśli umowa została zawarta na okres nieprzekraczający 2 tyg.
- 1 tydzień jeśli okres próbny jest dłuższy niż 2 tyg.
- 2 tyg. jeśli okres próbny wynosi 3 miesiące.
Umowa kończy się wraz z upływem okresu na jaki została zawarta.
2. Umowa na czas określony
Pracodawcy stosują dosyć często ten rodzaj umowy w sytuacji zatrudniania osób na zastępstwo lub w okresie wzmożonej pracy.
Zdarza się także, iż umowa na czas określony następuje po umowie na okres próbny – daje to pracodawcom możliwość utwierdzenia się w przekonaniu, iż dokonali dobrego wyboru pracownika (nie zawsze możliwe jest zyskanie takiej pewności podczas pierwszych trzech miesięcy współpracy). Umowa o pracę na czas określony jest zawierana na z góry określony czas; od początku znany jest termin końcowy umowy, nawet jeśli ma nastąpić za kilka lat (Uchylone do końca 2011r.). Za termin końcowy można przyjąć konkretną datę w kalendarzu.
Pracodawca może z tym samym pracownikiem zawrzeć tylko dwie umowy na czas określony pod rząd – trzecia umowa staje się automatycznie umową na czas nieokreślony (uchylone do końca 2011r.) .
Termin wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony wynosi 2 tyg. pod warunkiem, że jest zawarta na okres dłuższy niż 6-msc. i strony dopuszczają wcześniejsze jej rozwiązanie za wypowiedzeniem.
W przypadku umowy zawartej na czas określony stosunek pracy rozwiązuje się po terminie umowy. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy umowę zawarto z kobietą w ciąży; wówczas umowa automatycznie zostaje przedłużona do dnia porodu.
3. Umowa na czas wykonania określonej pracy
Zawierana w celu wykonania konkretnego zadania (np. realizacja projektu), które powinno być dokładnie określone przez strony w umowie.
Odpowiednia w sytuacjach, gdy trudno określić czas realizacji powierzonego zadania. Może być zawierana wielokrotnie, bez obowiązku zamiany jej na umowę bezterminową. Rozwiązanie umowy następuje z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta, lub wcześniej - na mocy porozumienia stron.
4. Umowa na zastępstwo
Umowa o pracę w zastępstwie to rodzaj umowy na czas określony. Jak sama nazwa wskazuje, jest to umowa zawierana z osobą zastępującą pracownika nieobecnego z przyczyn usprawiedliwionych (np. z powodu choroby czy urlopu wychowawczego). Umowa w zastępstwie rozwiązuje się z upływem terminu do którego ją zawarto. Umowę o zastępstwo można rozwiązać przed upływem terminu za porozumieniem stron lub za wypowiedzeniem.
5. Umowa na czas nieokreślony
Jest to rodzaj umowy dający pracownikowi największa pewność zatrudnienia, gdyż nie określa daty końcowej trwania umowy. Umowa musi zostać zawarta na piśmie w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach i określać:
- strony umowy,
- rodzaj umowy,
- miejsce wykonywania pracy,
- wysokość wynagrodzenia,
- datę rozpoczęcia pracy,
- datę zawarcia umowy,
- wymiar czasu pracy (np. cały etat, pół etatu)
Umowa ta może być rozwiązana za wypowiedzeniem, porozumieniem stron lub bez wypowiedzenia (z winy pracownika lub bez winy pracownika). Długość okresu wypowiedzenia określa Kodeks Pracy, uzależniając go od stażu pracy u danego pracodawcy.
Umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony może być rozwiązana w terminie uwzględnionym przez strony lub po upływie okresu wypowiedzenia który wynosi:
- 2 tygodnie jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ale krócej niż 3 lata,
- 3 miesiące jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 3 lata.
W okresie co najmniej 2-tygodniowego wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez pracodawcę pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Wymiar zwolnienia wynosi:
- 2 dni robocze w okresie 2 tygodniowego i jedno miesięcznego wypowiedzenia
- 3 dni robocze w okresie 3 miesięcznego wypowiedzenia, także w okresie jego skrócenia
Składki z tytułu umowy o pracę:
Płacone przez pracownika (ubezpieczonego):
Emerytalna – 9,76%
Rentowa – 1,5%
Chorobowa – 2,45%
Zdrowotna - 9%
Płacone przez pracodawcę (płatnik składek):
Emerytalna – 9,76%
Rentowa – 4,5%
Wypadkowa – 1,75%
Zdrowotna - 9%
Fundusz Pracy – 2,45%
Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – 0,1%
Korzyści wynikające z umowy o pracę:
- ubezpieczenie (emerytalne, rentowe, chorobowe, zdrowotne)
- ochrona wynagrodzenia (nie może być niższe od minimalnego oraz wypłacane w określonym terminie – 1317zł od nowego roku 1384zł)
- ochrona czasu pracy
- trwałość stosunku pracy (okres wypowiedzenia)
- uprawnienia urlopowe
- ochrona dla niektórych grup (kobiety, młodociani, niepełnosprawni)
- uprawnienia szczególne dla określonych grup zawodowych
Umowy cywilno-prawne
6. Umowa o dzieło
Jest to umowa cywilnoprawna określona Kodeksem Cywilnym art. 627-646.
Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.
Dziełem może być na przykład przetłumaczenie tekstu z języka obcego, wyremontowanie pomieszczeń czy wytworzenie produktu.
Krótko mówiąc dziełem będzie każda działalność, w wyniku której coś powstanie. Za dzieło można także uznać rezultat niematerialny, polegający np. na nauczeniu określonej umiejętności.
Jeżeli dodatkowo jest to działalność twórcza, objęta prawami autorskimi, to można zastosować koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% (w pozostałych przypadkach jest to 20%), dzięki czemu pracownik otrzyma wyższe wynagrodzenie. Podatek od umowy wynosi 18% podstawy.
Umowa o dzieło musi określać:
- rodzaj dzieła,
- termin wykonania,
- sposób i wysokość zapłaty.
Jeżeli umowa będzie niewłaściwie lub nieterminowo wykonywana, zamawiający może od niej odstąpić.
Ten rodzaj umowy daje niewątpliwie swobodę wykonawcy jeśli chodzi o czas i sposób realizacji jej postanowień, gdyż przede wszystkim liczy się tutaj efekt końcowy.
Umowa o dzieło – składki
Przyjmujący zamówienie na wykonanie dzieła nie podlega ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu), ani ubezpieczeniu zdrowotnemu.
Natomiast osoby, które zawierają umowy o dzieło z własnym pracodawcą, lub zawierają takie umowy z innymi podmiotami niż pracodawca, ale wykonują dzieło na rzecz swojego pracodawcy są traktowane jak pracownicy. Od takich umów o dzieło muszą być opłacane wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
7. Umowa zlecenie
Jest to umowa cywilnoprawna uregulowana w kodeksie cywilnym (art. 734-751).
Strony umowy zlecenia tradycyjnie nazywa się zleceniodawcą (zlecający wykonanie określonych czynności) i zleceniobiorcą (wykonującym zlecenie).
Przedmiotem umowy zlecenia jest wykonanie określonej czynności prawnej. Umowę tę określa się także umową starannego działania, co oznacza, iż wynagrodzenie z tytułu tej umowy przysługuje zleceniobiorcy za sam fakt wykonywania pracy, a nie za osiągnięty rezultat (jak ma to miejsce w przypadku umowy o dzieło, określanej także umową rezultatu). Cechą charakterystyczną umowy zlecenia jest brak elementu podwładności zleceniobiorcy w stosunku do zleceniodawcy oraz możliwość zawierania dowolnej ilość takich umów.
To, co może być postrzegane przez część pracowników jako mankament umowy zlecenia, to fakt, iż nie daje ona pracownikowi prawa do urlopu ani świadczeń socjalnych.
Umowa zlecenia tak jak umowa o pracę generuje obowiązek opłacania składek ZUS, chyba, że pracownik ma płacone z innego tytułu (np. jest studentem i nie ukończył 26 roku życia, prowadzi działalność gospodarczą – ale w innym zakresie niż przedmiot objęty umową lub jeśli ma umowę o pracę i osiąga minimalne wynagrodzenie).
Umowa może zostać w każdej chwili wypowiedziana lub rozwiązana za porozumieniem stron.
Koszty uzyskania przychodu wynoszą 20 lub 50% (w zależności od tego, czy pracownik korzysta z praw autorskich), a podatek stanowi 18% podstawy.
Przy pracy, która wykonywana jest wyłącznie na umowę zlecenie, obowiązkowe składki to: emerytalna, rentowa, wypadkowa i zdrowotna. Jeżeli chodzi o składkę chorobową, to jest ona dobrowolna.
Składki w umowie zleceniu:
Składkę wypadkowa w całości opłaca zleceniodawca.
Składka emerytalna oraz rentowa jest pokrywana po połowie przez zleceniodawcę i zleceniobiorcę.
Składka chorobowa (gdy się na nią zdecydujemy) musi być w całości przez nas pokryta. Składka chorobowa, to 2,45 % podstawy wymiaru, czyli wynagrodzenia.
UMOWA ZLECENIE, A UMOWA O PRACĘ
Umowa zlecenie Umowa o pracę
Możliwość samodzielnego wykonywania pracy. Podporządkowanie i wykonywanie pracy.
Możliwość zastąpienia przez osobę trzecią pod warunkiem wyrażenia zgody przez zleceniodawcę. Osobiste wykonywanie pracy.
Możliwość samodzielnego ustalenia miejsca i sposobu wykonywania pracy. Wykonywanie pracy w miejscu i terminie określonym przez pracodawcę.
Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju, pod jego kierownictwem, w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym. Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie (wykonawca) zobowiązuje się do wykonania określonego dzieła.
Przez nawiązanie stosunku pracy pracodawca zobowiązuje się do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem. Zamawiający zobowiązuje się do wypłaty określonego wynagrodzenia za wykonanie dzieła.
Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności dla dającego zlecenie. Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła.
UMOWA ZLECENIE, A UMOWA O DZIEŁO
Umowa zlecenie Umowa o dzieło
Szycie spodni. Uszycie 10 par spodni.
Sprzedawanie karpi na wigilię. Sprzedanie 500 kg. Karpia.
Sprzątanie. Doprowadzenie określonego pomieszczenia do czystości i porządku.
Kierowanie pojazdem. Nie dotyczy.
Ochrona obiektu. Nie dotyczy
ILE DOSTANIEMY NA RĘKĘ?(Netto)
Wynagrodzenie brutto 1.500 zł
Umowa o pracę – 1.111,86 zł
Umowa zlecenie – 1.128,61 zł
(- dobrowolna składka chorobowa 2,45% - 36,75zł) – 1.091,86 zł
Umowa o dzieło – 1.284,00 zł
8. Umowa o pracę tymczasową
Uregulowana przepisami ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.
Oferowana jest za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej, z którą pracownik zawiera umowę i która kieruje go do pracodawcy użytkownika.
Wszelkie kwestie związane z zatrudnieniem (wynagrodzenie, sprawy kadrowe, opłacanie składek) leżą po stronie Agencji. Nie wolno zatrudniać go przy pracach szczególnie niebezpiecznych i w czasie strajku. Firma nie może mu powierzyć żadnej innej pracy niż określona w umowie. Jeśli pracownik tymczasowy się sprawdzi, przedsiębiorca może go później zatrudnić na stałe. Natomiast może też z niego wcześniej zrezygnować bez podania przyczyny.
Pracodawcą użytkownikiem nie może zostać pracodawca, który w okresie ostatnich 6 miesięcy wypowiedział pracownikom stosunki pracy lub rozwiązał te stosunki na mocy porozumienia stron z przyczyn nie dotyczących pracowników w następującej ilości:
10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników,
30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników.
Zatem nie jest dopuszczalne zwolnienie własnych pracowników w celu zastąpienia ich pracownikami z agencji.
W okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy łączny okres wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego na rzecz jednego pracodawcy użytkownika nie może przekroczyć 12 miesięcy.
Jeżeli pracownik tymczasowy wykonuje w sposób ciągły na rzecz danego pracodawcy użytkownika pracę tymczasową obejmującą zadania, których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego przez tego pracodawcę użytkownika, okres wykonywania pracy tymczasowej nie może przekroczyć 36 miesięcy.
Po okresie wykonywania pracy tymczasowej, o którym mowa w ust. 2, na rzecz danego pracodawcy użytkownika pracownik tymczasowy może być ponownie skierowany do wykonywania pracy tymczasowej u tego pracodawcy użytkownika nie wcześniej niż po upływie 36 miesięcy.
9. Umowa agencyjna
Umowa agencyjna jest umową wzajemną i odpłatną o świadczenie usług. Przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie swojego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu (zleceniodawcy). Charakterystyczne jest, że umowę agencyjną mogą zawierać przede wszystkim przedsiębiorcy, a więc zarówno osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jak i osoby prawne. W przypadku, gdy agent nie jest przedsiębiorcą stosuje się przepisy kodeksu cywilnego dotyczące umowy zlecenia.
Zakładanie działalności gospodarczej
Coraz więcej młodych osób myśli o otworzeniu własnej firmy. Pomysłów jest wiele, nie każdy dobry. Żeby podjąć słuszną decyzję o otworzeniu biznesu, po pierwsze trzeba zmonitorować lokalny rynek i zastanowić się w jakiej branży występują deficyty, a jakie są nadwyżkowe. Możliwości na otworzenie własnego biznesu jest kilka. Jednak największa ilość osób stara się zwykle o dotacje, czy to z Urzędów Pracy, czy też z innych instytucji, funkcjonujących na rynku w danym województwie.
Coraz więcej młodych osób myśli o otworzeniu własnej firmy. Pomysłów jest wiele, nie każdy dobry. Żeby podjąć słuszną decyzję o otworzeniu biznesu, po pierwsze trzeba zmonitorować lokalny rynek i zastanowić się w jakiej branży występują deficyty, a jakie są nadwyżkowe. Możliwości na otworzenie własnego biznesu jest kilka. Jednak największa ilość osób stara się zwykle o dotacje, czy to z Urzędów Pracy, czy też z innych instytucji, funkcjonujących na rynku w danym województwie. Wszystkie informacje na temat źródeł dotacji można znaleźć na stronach internetowych. Zapewne przy otwieraniu działalności pomocna będzie praktyczna instrukcja, która zawiera opis działań (krok po kroku), które należy podjąć w drodze do otwarcia własnej firmy. Mimo, że wprowadzona została zasada "jednego okienka", to i tak startujący przedsiębiorca musi odwiedzić kilka miejsc i to w odpowiedniej kolejności.
Osiem kroków do własnej firmy
KROK I - Urząd Miasta i Gminy
KROK II - Urząd Statystyczny
KROK III - Pieczątka firmowa
KROK IV - Konto bankowe
KROK V - Urząd Skarbowy
KROK VI - Zakład Ubezpieczeń Społecznych
KROK VII - Państwowa Inspekcja Pracy
KROK VIII – SANEPID
KROK I - Urząd Miasta i Gminy
Zanim udasz się do urzędu gminy, aby zarejestrować działalność, dokładnie przemyśl nazwę firmy, miejsce wykonywania działalności gospodarczej oraz rodzaj tej działalności. Opłata za rejestrację wynosi 100 zł, a każda późniejsza zmiana kosztuje 50 zł.
W druku należy podać rodzaj wykonywanej działalności. W tym celu stworzona została Polska Klasyfikacja Działalności, która zawiera spis czynności, jakie może wykonywać przedsiębiorstwo. Do druku EDG-1 wpisuje się jedynie numery wybranych czynności. PKD znajduje się w Urzędzie Miasta, jest również dostępne na stronach internetowych. Należy zadbać o to, by wpisać wszystkie czynności, którymi zamierzasz się zajmować. Nie obowiązuje żaden limit ilości podawanych numerów .
Wymagane czynności:
pobrać i wypełnić druk "Zgłoszenie o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej"
należy uiścić opłatę administracyjną w wysokości 100 zł.
Uwaga!
Urząd Miasta jest zobowiązany rozpatrzyć wniosek w ciągu 14-tu dni.
Opłatę należy uiścić w kasie.
Organem ewidencyjnym jest: wójt, burmistrz lub prezydent miasta
KROK II - Urząd Statystyczny
Wymagane czynności:
- pobrać i wypełnić druk RG-1 (w GUS lub w Wydziale Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta)
Wymagane dokumenty:
zgłoszenie o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej,
dowód osobisty.
Uwagi:
wszelkie formalności związane z nadaniem numeru REGON są bezpłatne,
wniosek będzie rozpatrzony w ciągu 7 dni
KROK III - Pieczątka firmowa
Pieczątka jest niezbędna przy zakładaniu firmowego konta bankowego.
Na pieczątce umieszczamy:
oznaczenia z imienia i nazwiska lub nazwa firmy,
adres firmy,
telefon (opcjonalnie),
regon,
NIP.
Orientacyjny koszt wyrobienia pieczątki wynosi ok. 50 zł.
KROK IV - Konto bankowe
Zakładając działalność gospodarczą musimy też założyć konto bankowe w dowolnie wybranym banku. Do założenia rachunku bankowego potrzebne są:
dowód osobisty,
zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalnością,
dokument potwierdzający nadanie REGON,
zaświadczenie o nadaniu NIP,
koncesje
Koszt: Otwarcie rachunku bieżącego lub pomocniczego: 20-50zł, prowadzenie rachunku: 20-60zł i więcej (miesięcznie).
KROK V - Urząd Skarbowy
Wymagane czynności:
w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej należy zgłosić się do urzędu skarbowego celem wypełnienia i złożenia wymaganych formularzy (NIP 1 bądź NIP 3, VAT 6 lub VAT-R)
Wymagane dokumenty:
dowód osobisty,
zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej,
kserokopia numeru REGON (oryginał należy mieć ze sobą do wglądu),
dokument potwierdzający prawo do lokalu, w którym będzie miała siedzibę firma,
wykaz rachunków bankowych jeżeli takie posiadamy w dniu składania dokumentu rejestracyjnego lub aktualizacyjnego.
KROK VI - Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Wymagane czynności:
W ciągu 7 dni od rozpoczęcia działalności gospodarczej lub od chwili przyjęcia pracowników należy się zgłosić do ZUS.
Wypełnić i złożyć właściwe formularze:
zgłoszenie płatnika składek (formularz ZFA), gdy tylko prowadzimy działalność gospodarczą,
zgłoszenie do ubezpieczeń (formularz ZUA), jeśli osoba oprócz tego lub jest emerytem, rencistą,
zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego (formularz ZZA).
Wymagane dokumenty:
ksero NIP (oryginał do wglądu),
ksero REGON (oryginał do wglądu),
dowód osobisty,
numer rachunku bankowego.
Uwagi:
Zgłoszenia należy dokonać niezależnie od tego, czy uruchamiana działalność gospodarcza będzie jedynym naszym źródłem utrzymania, czy też będzie dodatkową działalnością.
KROK VII - Państwowa Inspekcja Pracy
Wymagane czynności:
Należy powiadomić PIP w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności.
W siedzibie PIP należy pobrać i wypełnić:
kartę zgłoszenia działalności,
karta zgłoszenia jednostki lokalnej.
Wymagane dokumenty:
zaświadczenie o wpisie do ewidencji gospodarczej,
REGON,
dowód osobisty.
KROK VIII – SANEPID
Zanim rozpoczniemy działalność gospodarczą powinniśmy upewnić się, czy odbioru siedziby naszej firmy nie powinien dokonać sanepid (branża spożywcza, stolarnie, mechanika pojazdowa, krawiectwo, tartaki itp).
W celu zgłoszenia musisz wypełnić zawiadomienie zawierające następujące pozycje:
dane dotyczące zakładu,
data rozpoczęcia działalnością,
dane dotyczące rejestracji działalności gospodarczej,
przewidywana liczb pracowników,
godziny pracy,
sposób zaopatrzenia w wodę,
sposób odprowadzania nieczystości płynnych,
sposób usuwania nieczystości stałych,
rodzaj produkcji.
Dotacje, pomoc przy zakładaniu działalności gospodarczej
Jeśli masz pomysł na własny biznes (działalność gospodarczą), a nie posiadasz własnych środków finansowych, skorzystaj z możliwych dotacji. Na terenie województwa śląskiego istnieje wiele instytucji, które mogą pomóc Ci pozyskać środki. Poniżej przedstawiam listę organizacji, do których możesz się zgłosić o pomoc. Znajdź taką, która mieści się najbliżej Twojego miejsca zamieszkania, zadzwoń, umów się na spotkanie z konsultantem i zacznij działać!
DOTACJE, POMOC PRZY ZAKŁADANIU DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ NA TERENIE WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKEIGO:
Lp. Nazwa organizacji Miasto Strona www
1 FUNDACJA REGIONALNEJ AGENCJI PROMOCJI ZATRUDNIENIA Dąbrowa Górnicza www.frapz.org.pl
2 AGENCJA ROZWOJU LOKALNEGO S.A. Jaworzno www.arl-jaworzno.com.pl
3 ŚLĄSKIE CENTRUM PRZEDSIĘBIORCZOŚCI Chorzów www.scp-slask.pl
4 CENTRUM PRZEDSIĘBIORCZOŚCI S.A. Wola www.cpsa.com.pl
5 Stowarzyszenie "Bielskie Centrum Przedsiębiorczości”, Bielsko Biała www.bcp.org.pl
6 GÓRNOŚLĄSKA AGENCJA ROZWOJU REGIONALNEGO S.A. Bielsko Biała www.garr.pl
7 CENTRUM PRZEDSIĘBIORCZOŚCI Chorzów www.centrum.pub.pl
8 REGIONALNA IZBA GOSPODARCZA Katowice www.rig.katowice.pl
9 AGENCJA ROZWOJU REGIONALNEGO Częstochowa www.arr.czestochowa.pl
10 RUDZKA AGENCJA ROZWOJU INWESTOR Ruda Śląska www.rarinwestor.pl
11 IZBA RZEMIEŚLICZA ORAZ MAŁEJ I ŚREDNIEJ PRZEDSIĘBIORCZOŚCI Katowice www.ir.katowice.pl
12 GÓRNOŚLĄSKA AGENCJA PRZEKSZTAŁCEŃ PRZEDSIĘBIORSTW SPÓŁKA AKCYJNA Katowice www.gapp.pl
13 IZBA PRZEMYSŁOWO-HANDLOWA Tarnowskie Góry www.tarnowskiegory.com.pl
bank ofert pracy dla nauczycieli języka polskiego w Wrocławiu - http://preply.com/pl/wroclaw/oferty-pracy-dla-nauczycieli-języka-polskiego - jeszcze więcej ofert pracy
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńNo takiej długiej listy niektórych dość dziwnych zawodów to ja się nie spodziewałam. Myślę, że niektóre zawody z tej listy mają szansę przetrwać na rynku pracy. Ja jeszcze dodatkowo staram się doszkalać i zapisałem się na kursy do https://www.seka.pl/uslugi/szkolenia-i-uprawnienia-zawodowe aby przede wszystkim zwiększyć swoje kwalifikacje zawodowe.
OdpowiedzUsuńPraca w biurze może być czasami stresująca, zwłaszcza gdy pracujemy z dużą ilością dokumentów. Aby poprawić wydajność pracy w biurze, warto jest zainwestować w różne akcesoria. Mogą to być np. klipsy archiwizacyjne https://somax.eu/250-klipsy-archiwizacyjne które umożliwiają łatwe, bezpośrednie przenoszenie dokumentów np. z segregatora do pudeł archiwizacyjnych. Sprawna gospodarka dokumentami, to podstawa udanej pracy w biurze.
OdpowiedzUsuńpraca przez internet Praca przez intenetzacznij swoją przygodę Dołącz do grona osób zarabiających w sieci na pełny etat. Praca online może zastąpić twoją aktualną pracę. Daj sobie szansę i spróbuj swoich sił w zarabianiu przez internet. Zacznij zarabiać pracując w domu, praca przez internet może być twoim głównym źródłem dochodu lub pracą dodatkową
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńNa szczęście język angielski nie zawsze jest wymagany, wszystko zależy do tego gdzie i jaką pracę chcecie podjąć. Z tego co wiem, to dużą popularnością cieszy się agencja pracy tymczasowej MG Solutions - warto sprawdzić ich oferty.
OdpowiedzUsuńWarto sprawdzić www.qes.pl. Oferują fantastyczne szkolenia.
OdpowiedzUsuń.
OdpowiedzUsuńNowych zawodów pojawia się sporo, też ważne aby się do nich dobrze przeszkolić. Może poczytajcie sobie o kształceniu dualnym - https://edunet-poland.pl/ksztalcenie-dualne/ , bardzo interesująca rzecz i na pewno przyszłościowa
OdpowiedzUsuńW kwestii szkoleń, ja się osobiście cieszę że wiele z nich zaczyna przybierać formę e-learningu jak np. kursy ppoż https://www.seka.pl/uslugi/szkolenia-i-uprawnienia-zawodowe/szkolenia-ppoz/ . To jest ułatwienie dla pracodawcy, gdyż koszty są niższe i też nie dezorganizuje pracy przez to że pracownik może je przejść w dogodnym dla siebie terminie
OdpowiedzUsuńWielu osobom język obcy jest potrzebny właśnie zawodowo i zastanawiam się, czy bylibyście chętni na takie kursy. Podobno świetne można znaleźć w szkole https://lincoln.edu.pl/ Dowiedziałam się o nich od znajomej, która właśnie z powodu awansu musiała dokładnie douczyć się języka angielskiego.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy wpis. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńA według mnie warto sprawdzić www.qes.pl to jedna z najbardziej rzetelnych firm szkoleniowych.
OdpowiedzUsuńDzięki za wytłumaczenie, sama chcę skorzystać z uslug agencji pracy tymczasowej
OdpowiedzUsuńJestem pod wrażeniem. Bardzo ciekawie napisane.
OdpowiedzUsuńDoskonała lista zawodów i informacje, które mogą się każdemu przydać. Ja akurat w tym jestem na bieżąco, bo zatrudniam w swojej firmie pracowników o różnych specjalizacjach. Są też tacy, którzy przyjechali na przykład z Ukrainy czy Mołdawii. Biuro pośrednictwa Profit Group błyskawicznie reaguje na braki w zatrudnieniach i świetnie rekrutuje pracowników.
OdpowiedzUsuńŚwietny, niesamowicie długi wpis.
OdpowiedzUsuń________________________________
https://www.dpworkers.pl/
Jakikolwiek zawód nie wybierzemy to zawsze musimy pamiętać o rozwijaniu własnych umiejętności poprzez szkolenia. Niektóre oczywiście są obowiązkowe jak np. szkolenia bhp w Krakowie i każdy pracownik musi takie przejść
OdpowiedzUsuńObecnie jest zapotrzebowanie na każdą specjalizację - sytuacja na rynku jest trudna bo brakuje rąk do pracy. Warto korzystać w takim przypadku z pomocy agencji pracy np. https://www.jobspol.com/pracownicy-bangladesz-nepal.html
OdpowiedzUsuńFaktycznie samo doszkalanie się jest czymś ważnym, ale moim zdaniem również warto wiedzieć czym np. są wyciągi z przepisów. Jak dla mnie bardzo ciekawie w artykule https://znaki-bhp.pl/czego-dotycza-wyciagi-z-przepisow właśnie ta kwestia została wyjaśniona.
OdpowiedzUsuńRynek pracy ciągle się zmienia. Aby dobrze wybrać zawód i później nie żałować warto zapoznać się z charakterystyką poszczególnych profesji. Wiele informacji można przeczytać na stronie https://students.pl/artykuly/kategoria/zawody/
OdpowiedzUsuńWykonując swoje obowiązki bezwzględnie należy przestrzegać zasad BHP. Z tego powodu istotne jest odpowiednie oznakowanie budynków lub placów. W tym celu mogę polecić sklep TECHEM, w którym znajduje się szeroki asortyment znaków bhp i tablic informacyjnych oraz innych produktów branżowych np. znaki ochrony ppoż
OdpowiedzUsuńHej! Świetny post! Ciekawe, czy lista zawodów płatnych się zmieniła od 2012 roku. Co sądzisz o trendzie związanym z rozwojem technologii?
OdpowiedzUsuńhttps://conperio.pl/
Dobrzy pracownicy są zawsze poszukiwani, nie jest wcale łatwo znaleźć kadrę do firmy aby byli odpowiednio kompetentni i posiadali nie tylko wykształcenie. Wiele firm aby to osiągnąć współpracuje z agencją pracy https://kono.jobs/ . Oni przejmują na siebie trud rekrutacji jak i kwestie kadrowo-płacowe. Zapewniają najlepszych pracowników na dane stanowiska.
OdpowiedzUsuńRynek pracy stale się zmienia, ponieważ przychodzą nowe zawody i są również takie zawody, które niestety odchodzą w niepamięć. Jeśli mocno interesują Was tematy biznesowe, to trzeba być z wieloma kwestiami na bieżąco. Na pewno warto rozejrzeć się za informacjami na stronie https://businesswithoutlimits.pl/ . Wiele można się tam dowiedzieć, jeśli jesteście ciekawi.
OdpowiedzUsuń